Галандыя (гістарычная вобласць)

Паўночная і Паўднёвая Галандыі на карце Нідэрландаў.

Галандыя (нідэрл.: Holland) — гістарычная вобласць на захадзе Нідэрландаў. Уключае тэрыторыю двух правінцый краіны — Паўночнай Галандыі (нідэрл.: Noord-Holland) і Паўднёвай Галандыі (нідэрл.: Zuid-Holland). У мінулым Галандыя была графствам, якое ўваходзіла ў Свяўчэнную Рымскую імперыю. Пасля стала адной з дзяржаў, утварылых Рэспубліку сямі аб'яднаных правінцый Нідэрландаў (існавала з 1581 па 1795 г.).

У 1806—1810 існавала Каралеўства Галандыя, васальнае па стаўленні да Французскай імперыі Напалеона I; каралём яго быў адзін з братоў Напалеона, Людовік I Банапарт. Каралеўства Галандыя прыўшло на змену гэтак жа васальнай Батаўскай рэспубліцы і спыніла існаванне пасля таго, як усе Нідэрланды былі анэксіраваны Францыяй у 1810.

Назва Галандыя адбываецца ад нідэрл.: holt land (літаральна «драўляная краіна»). У шэрагу краін гэтая назва пашырана ўжываецца у стаўленні ўсяго каралеўства Нідэрландаў, што з'яўляецца парушэннем палітычнай карэктнасці (сапраўды гэтак жа, да прыкладу, як ужыванне назва Англія ў дачыненні да ўсёй Вялікабрытаніі). Такое ўжыванне выклікае пратэст у некаторых жыхароў іншых правінцый, у прыватнасці Фрысландыі, Паўночнага Брабанта, Лімбурга і інш.