Жарэс Іванавіч Алфёраў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 10:08, 8 кастрычніка 2010

Жарэ́с Іва́навіч Алфёраў (нарадзіўся 15 сакавіка 1930, Віцебск) — савецкі і расійскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы ў 2000 годзе за распрацоўку паўправадніковых гетэраструктур і стварэнне хуткіх опта- і мікраэлектронных кампанентаў. Яго даследаванні адыгралі вялікую ролю ў інфарматыцы. З'яўляецца дэпутатам Дзяржаўнай Думы Расійскай Федэрацыі. Ініцыяваў заснаванне прэміі «Глабальная энергія» ў 2002 годзе. Да 2006 году ўзначальваў Міжнародны камітэт па прысуджэнні гэтай прэміі.

Нарадзіўся ў Віцебску ў сям'і Івана і Ганны Алфёравых. Скончыў з залатым медалём сярэднюю школу №42 ў Мінску. Быў залічаны на 1 курс Энергетычнага факультэту Беларускага політэхнічнага інстытута (цяпер Беларускі нацыянальны тэхнічны універсітэт). Далей, паводле парады свайго настаўніка фізікі Я.Б.Мельцэрзона паехаў паступаць у Ленінград. У 1952 годзе скончыў Ленінградскі электратэхнічны інстытут імя У.І.Ульянава (ЛЭТІ). З 1953 года працуе ў Фізіка-тэхнічным інстытуце імя А.Ф. Іофэ (з 1987 да мая 2003 году быў дырэктарам, з мая 2003 году да ліпеня 2006 году - навуковы кіраўнік). Кандыдат фізыка-матэматычных навук (1961), доктар фізыка-матэматычных навук (1970). Прафэсар ЛЭТІ (1972). У 1990-91 гадах — віцэ-прэзыдэнт АН СССР, старшыня Прэзыдыюму Ленінградзкага навуковага цэнтру. З 2003 году — старшыня Навукова-адукацыйнага комплекса «Санкт-Пецярбурскі фізіка-тэхнічны навукова-адукацыйны цэнтар» РАН. Акадэмік АН СССР (1979), потым РАН. Віцэ-прэзідэнт РАН, старшыня прэзідыюму Санкт-Пецярбурскага навуковага цэнтра РАН. Галоўны рэдактар «Лістоў у Часопіс тэхнічнай фізыкі», сябра рэдактарскай рады часопісу «Навука і жыццё».

Аўтар больш як 500 навуковых працаў, трох манаграфій і каля пяцідзесяці вынаходніцтваў.

Версія ад 13:28, 24 жніўня 2010 правіць TXiKiBoT (размовы \| уклад) Боты 75 239 правак др робат Дадаем: yo:Zhores Alferov ← Папярэдняя праўка		Версія ад 10:08, 8 кастрычніка 2010 правіць адкат 178.122.173.223 (размовы) Няма тлумачэння праўкі Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	[[Image:Zhores Alferov.jpg\|thumb\|Жарэс Алфёраў]] '''Жарэ́с Іва́навіч Алфёраў''' (нарадзіўся [[15 сакавіка]] [[1930]], [[Віцебск]]) — [[СССР\|савецкі]] і [[Расія\|расійскі]] [[фізіка\|фізік]], лаўрэат [[Нобелеўская прэмія\|Нобелеўскай прэміі]] ў ~~галіне фізікі~~ ў [[2000]] годзе за распрацоўку паўправадніковых гетэраструктур і стварэнне хуткіх опта- і мікраэлектронных кампанентаў. Яго даследаванні адыгралі вялікую ролю ў [[інфарматыка\|інфарматыцы]]. З'яўляецца дэпутатам Дзяржаўнай Думы Расійскай Федэрацыі. Ініцыяваў заснаванне прэміі «Глабальная энергія» ў [[2002]] годзе. Да [[2006]] году ўзначальваў Міжнародны камітэт па прысуджэнні гэтай прэміі.		[[Image:Zhores Alferov.jpg\|thumb\|Жарэс Алфёраў]] '''Жарэ́с Іва́навіч Алфёраў''' (нарадзіўся [[15 сакавіка]] [[1930]], [[Віцебск]]) — [[СССР\|савецкі]] і [[Расія\|расійскі]] [[фізіка\|фізік]], лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па фізіцы\|Нобелеўскай прэміі па фізіцы]] ў [[2000]] годзе за распрацоўку паўправадніковых гетэраструктур і стварэнне хуткіх опта- і мікраэлектронных кампанентаў. Яго даследаванні адыгралі вялікую ролю ў [[інфарматыка\|інфарматыцы]]. З'яўляецца дэпутатам Дзяржаўнай Думы Расійскай Федэрацыі. Ініцыяваў заснаванне прэміі «Глабальная энергія» ў [[2002]] годзе. Да [[2006]] году ўзначальваў Міжнародны камітэт па прысуджэнні гэтай прэміі.

	Нарадзіўся ў [[Віцебск]]у ў сям'і Івана і Ганны Алфёравых. Скончыў з залатым медалём сярэднюю школу №42 ў [[Мінск]]у. Быў залічаны на 1 курс Энергетычнага факультэту Беларускага політэхнічнага інстытута (цяпер [[БНТУ\|Беларускі нацыянальны тэхнічны універсітэт]]). Далей, паводле парады свайго настаўніка фізікі Я.Б.Мельцэрзона паехаў паступаць у [[Санкт-Пецярбург\|Ленінград]]. У [[1952]] годзе скончыў Ленінградскі электратэхнічны інстытут імя У.І.Ульянава (ЛЭТІ). З [[1953]] года працуе ў Фізіка-тэхнічным інстытуце імя А.Ф. Іофэ (з [[1987]] да [[май\|мая]] [[2003]] году быў дырэктарам, з мая [[2003]] году да [[ліпень\|ліпеня]] 2006 году - навуковы кіраўнік). Кандыдат фізыка-матэматычных навук (1961), доктар фізыка-матэматычных навук (1970). Прафэсар ЛЭТІ (1972). У 1990-91 гадах — віцэ-прэзыдэнт АН СССР, старшыня Прэзыдыюму Ленінградзкага навуковага цэнтру. З [[2003]] году — старшыня Навукова-адукацыйнага комплекса «Санкт-Пецярбурскі фізіка-тэхнічны навукова-адукацыйны цэнтар» РАН. Акадэмік АН СССР (1979), потым РАН. Віцэ-прэзідэнт РАН, старшыня прэзідыюму Санкт-Пецярбурскага навуковага цэнтра РАН. Галоўны рэдактар «Лістоў у Часопіс тэхнічнай фізыкі», сябра рэдактарскай рады часопісу «Навука і жыццё».		Нарадзіўся ў [[Віцебск]]у ў сям'і Івана і Ганны Алфёравых. Скончыў з залатым медалём сярэднюю школу №42 ў [[Мінск]]у. Быў залічаны на 1 курс Энергетычнага факультэту Беларускага політэхнічнага інстытута (цяпер [[БНТУ\|Беларускі нацыянальны тэхнічны універсітэт]]). Далей, паводле парады свайго настаўніка фізікі Я.Б.Мельцэрзона паехаў паступаць у [[Санкт-Пецярбург\|Ленінград]]. У [[1952]] годзе скончыў Ленінградскі электратэхнічны інстытут імя У.І.Ульянава (ЛЭТІ). З [[1953]] года працуе ў Фізіка-тэхнічным інстытуце імя А.Ф. Іофэ (з [[1987]] да [[май\|мая]] [[2003]] году быў дырэктарам, з мая [[2003]] году да [[ліпень\|ліпеня]] 2006 году - навуковы кіраўнік). Кандыдат фізыка-матэматычных навук (1961), доктар фізыка-матэматычных навук (1970). Прафэсар ЛЭТІ (1972). У 1990-91 гадах — віцэ-прэзыдэнт АН СССР, старшыня Прэзыдыюму Ленінградзкага навуковага цэнтру. З [[2003]] году — старшыня Навукова-адукацыйнага комплекса «Санкт-Пецярбурскі фізіка-тэхнічны навукова-адукацыйны цэнтар» РАН. Акадэмік АН СССР (1979), потым РАН. Віцэ-прэзідэнт РАН, старшыня прэзідыюму Санкт-Пецярбурскага навуковага цэнтра РАН. Галоўны рэдактар «Лістоў у Часопіс тэхнічнай фізыкі», сябра рэдактарскай рады часопісу «Навука і жыццё».