Бібліятэка: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Бібліятэ́ка''' (з грэчаскай мовы: βιβλιοθηκη, ''biblion'' — кніга, ''theke'' — сх...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Image:Belarus-Minsk-New National Library-1.jpg|thumb|[[Нацыянальная бібліятэка Беларусі]]]] |
|||
'''Бібліятэ́ка''' (з [[грэчаская мова|грэчаскай мовы]]: βιβλιοθηκη, ''biblion'' — [[кніга]], ''theke'' — сховішча) — падабраны пэўным чынам збор кніг, які з'яўляецца прыватнай або грамадскай уласнасцю. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі і іншыя электронныя, друкаваныя і рукапісныя творы, прапагандуе і выдае кнігі чытачом. Галіна ведаў пра формы і метады арганізацыі бібліятэчнай справы называецца [[бібліятэказнаўства]]м. |
'''Бібліятэ́ка''' (з [[грэчаская мова|грэчаскай мовы]]: βιβλιοθηκη, ''biblion'' — [[кніга]], ''theke'' — сховішча) — падабраны пэўным чынам збор кніг, які з'яўляецца прыватнай або грамадскай уласнасцю. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі і іншыя электронныя, друкаваныя і рукапісныя творы, прапагандуе і выдае кнігі чытачом. Галіна ведаў пра формы і метады арганізацыі бібліятэчнай справы называецца [[бібліятэказнаўства]]м. |
||
Версія ад 16:07, 15 кастрычніка 2010
Бібліятэ́ка (з грэчаскай мовы: βιβλιοθηκη, biblion — кніга, theke — сховішча) — падабраны пэўным чынам збор кніг, які з'яўляецца прыватнай або грамадскай уласнасцю. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі і іншыя электронныя, друкаваныя і рукапісныя творы, прапагандуе і выдае кнігі чытачом. Галіна ведаў пра формы і метады арганізацыі бібліятэчнай справы называецца бібліятэказнаўствам.
У апошнія гады бібліятэкі набываюць усё большае значэнне не толькі як месца захавання папяровых кніг, але як цэнтр доступу да інфармацыі з шматлікіх крыніцаў і носбітаў: карты, мікрафільмы, аўдыёкасеты, відэакасеты, DVD-дыскі, базы звестак і іншая інфармацыя на CD-ROM, выхад да інтэрнэту.
Гісторыя
Бібліятэкі ўзніклі яшчэ ў глыбокай старажытнасці. Спачатку ў іх збіралі гліняныя ды каменныя табліцы (Асірыя, Вавілон), потым — папірусныя скруткі (Егіпет), пергаментныя, а пазней папяровы рукапісныя кнігі. Найбольш вядомымі бібліятэкамі старажытнага свету былі Александрыйская (3 стагоддзе да н. э.), асірыйскага цара Ашурбаніпала (7 стагодзьдзе да н. э.). У Сярэднявеччы бібліятэкі часта існавалі пры манастырах, каралеўскіх ды княскіх дварах, у першых універсітэтах.
