Мікрараён: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: uk:Мікрорайон
вікіфікацыя
Радок 3: Радок 3:
На [[Беларусь|Беларусі]] першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у [[Мінск|Мінску]] — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць [[Архітэктура|архітэктуру]] з [[Ландшафт|ландшафтам]] і транспартнымі камунікацыямі.
На [[Беларусь|Беларусі]] першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у [[Мінск|Мінску]] — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць [[Архітэктура|архітэктуру]] з [[Ландшафт|ландшафтам]] і транспартнымі камунікацыямі.


З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — [[Лошыца, жылы раён (Мінск)|Лошыца]], [[Сухарава, жылы раён (Мінск)|Сухарава]], [[Уручча, жылы раён (Мінск)|Уручча-5, 6]] і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.
З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — [[Жылы раён Лошыца, Мінск|Лошыца]], [[Жылы раён Сухарава, Мінск|Сухарава]], [[Жылы раён Уручча, Мінск|Уручча-5, 6]] і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.


''Глядзіце таксама:''
''Глядзіце таксама:''

Версія ад 20:28, 2 лістапада 2010

Мікрараён, структурная адзінка сучаснай жыллёвай забудовы буйных населеных пунктаў. У вялікіх гарадах разлічаны на 12—20 тысяч жыхароў, у сярэдніх — на 6—12 тысяч. Складаецца з комплексу жылых дамоў, устаноў культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва, зялёных зон. Забудоўваецца як адзіная ці расчлянёная на групы жылых дамоў архітэктурна-прасторавая арганізацыя тэрыторыі з улікам прыродных і кліматычных умоў. Часта ўпісваецца ў адзін квартал.

На Беларусі першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у Мінску — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць архітэктуру з ландшафтам і транспартнымі камунікацыямі.

З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — Лошыца, Сухарава, Уручча-5, 6 і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.

Глядзіце таксама: мікрараён вуліцы Валгаградская