Калаўрот: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Дадана Катэгорыя:Абсталяванне і прылады для працы з тэкстылем (праз HotCat) |
больш не распазнаецца як ізаляваны артыкул, removed: {{ізаляваны артыкул}} |
||
Радок 10: | Радок 10: | ||
[[Катэгорыя:Ручная праца]] |
[[Катэгорыя:Ручная праца]] |
||
[[Катэгорыя:Абсталяванне і прылады для працы з тэкстылем]] |
[[Катэгорыя:Абсталяванне і прылады для працы з тэкстылем]] |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
|||
[[bat-smg:Kalvarats]] |
[[bat-smg:Kalvarats]] |
Версія ад 23:15, 4 снежня 2010
Калащрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:
- кола;
- прыводная педаль (шатун, ківач);
- уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.
У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх земляў, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх земляў. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сяр. 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага лёнаводства — Пн і У Беларусі, на Пд Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.