Сяродкрыжжа: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: ru:Средокрестие |
др робат Дадаем: it:Crociera (architettura) |
||
Радок 30: | Радок 30: | ||
[[gl:Cruceiro (arquitectura)]] |
[[gl:Cruceiro (arquitectura)]] |
||
[[hu:Négyezet]] |
[[hu:Négyezet]] |
||
[[it:Crociera (architettura)]] |
|||
[[ja:クロッシング (建築)]] |
[[ja:クロッシング (建築)]] |
||
[[ko:교차랑]] |
[[ko:교차랑]] |
Версія ад 09:44, 12 снежня 2010
Сяродкрыжжа — у царкоўнай архітэктуры месца перасячэння галоўнага нефа і трансэпта, якія ўтвараюць у плане крыж. Пры традыцыйнай арыентацыі царквы праз сяродкрыжжа можна патрапіць у заходні неф, у паўднёвы і паўночны трансэпты, і ў размешчаны ва ўсходняй частцы храма хор. Сяродкрыжжа часта увенчана вежай або купалам, прычым вежы характэрны для раманскіх і гатычных храмаў, а купалы - для сабораў эпохі Адраджэння.
Паколькі сяродкрыжжа адкрыта на ўсе чатыры бакі, нагрузка ад вежы або купала прыпадае на куты, таму стварэнне ўстойлівай канструкцыі патрабуе ад архітэктара і будаўнікоў ладнага майстэрства. У мінулыя стагоддзі празмерныя амбіцыі стваральнікаў часта прыводзілі да абвальванню такога роду канструкцый.
У залежнасці ад характару перасячэння вылучаюць два тыпы сяродкрыжжа. У першым неф і трансэпт маюць роўную вышыню і падкупальны квадрат мае чатыры аднолькавыя аркі. Другі тып - сяродкрыжжа з паніжаным трансэптам - можа быць вызначаны па больш нізкіх, вузкіх арках, якія выразна падзяляюць неф, трансэпт і хор.
Купал або вежа могуць мець аконныя праёмы для асвятлення царквы, утвараючы ліхтар. У эпоху ранняга Сярэднявечча квадрат сяродкрыжжа часта выкарыстоўвалі пры планіроўцы сабора ў якасці адзінкі вымярэння: даўжыні нефа і трансэпта былі кратныя боку квадрата сяродкрыжжа.
Літаратура
- Франческа Прина, Елена Демартини. 1000 лет мировой архитектуры. М."Омега", 2008
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сяродкрыжжа