Семіётыка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: nn:Semiotikk |
||
Радок 50: | Радок 50: | ||
[[ml:ചിഹ്നശാസ്ത്രം]] |
[[ml:ചിഹ്നശാസ്ത്രം]] |
||
[[nl:Semiotiek]] |
[[nl:Semiotiek]] |
||
[[nn:Semiotikk]] |
|||
[[no:Semiotikk]] |
[[no:Semiotikk]] |
||
[[oc:Semiotica]] |
[[oc:Semiotica]] |
Версія ад 18:55, 23 студзеня 2011
Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2, Шаблон:Вызн2 (грэч. sēmeiōtikon ад sēmeion знак, адзнака) — навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм (натуральных моваў, штучных моваў і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.
Адрозніваюць Шаблон:Вызн2 і Шаблон:Вызн2 семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у грамадстве гэта мова, абрады, звычаі і г.д., у прыродзе — камунікацыя жывёлаў, у чалавеку — слыхавое і зрокавае ўспрыняцце і інш.
Пачаткі семіётыкі пакладзены Ч. Пірсам у выглядзе абагульнення логікі як тэорыі. Узаемадачыненні семіётыкі і лінгвістыкі прывялі да ўзнікнення лінгвасеміётыкі.