Негеў

Негеў (іўр.: הנגב, ст.-яўр. הַנֶגֶב: / ха-нэгэв /) — пустыня на Блізкім Усходзе, якая размяшчаецца ў Ізраілі (займае каля 60 % яго тэрыторыі). Плошча 12.000 км ². Негеў абмежаваны Міжземным морам і Сінайскай пустыняй на захадзе, гарамі Мааў і Юдэйскай пустыняй на поўначы, далінай Арава на ўсходзе, Эйлатским залівам на поўдні. Рэгіён Негева прынята дзяліць на ўласна Негеў і Паўночны Негеў.

Слова «Негеў» у перакладзе азначае «поўдзень» на Торы, і «сухі» [1].

З пункту гледжання геалогіі — гэта плато, размешчанае на вышыні 600—800 метраў над узроўнем мора. Для гэтага пустыннага раёна, складзенага вапнякамі, характэрныя розныя формы аридной дэнудацыі. Так, толькі ў Негеве існуюць так званыя «махтэшим» [2]. Гэта глыбокія авальныя западзіны з роўнымі стромымі бакамі. Тыповы з такіх махтешей, махтеш Рамон, мае глыбіню 300 метраў, шырыню 8 кіламетраў і даўжыню 40 кіламетраў. Утварыліся яны па карстовое прынцыпе: падземныя патокі высушылі ніжнія скальныя пласты, пасля чаго верхнія «ўсохла» і як бы «праваліліся», утварыўшы варонку.

Уласна Негеў ўяўляе сабой высмаглую пустыню. У Паўночны Негеў праведзены Усеізраільскай вадаправод, што дало магчымасць ператварыць яго ў зону інтэнсіўнага земляробства. Тут знаходзіцца мноства мошаве і кібуц, а таксама гарады Ашкелон, Сдерот, Нетивот, Офаким. На тэрыторыі Паўночнага Негева таксама знаходзіцца сектар Газа (амаль 100 % водазабеспячэння якога таксама ажыццяўляецца Усеізраільскай вадаправодам). Непасрэдна ў Негеве размешчаны Дымоне і Арад. Мяжой паміж Паўночным Негеў і ўласна Негеў лічыцца раён Беэр-Шевы.

На поўначы Негева знаходзіцца і адзін з самых вялікіх у краіне лясных масіваў — Ятир. Работы па пасадцы дрэў тут былі пачаты ў 1964 годзе, колькасць дрэў перавышае чатыры мільёна.