Ліберум вета: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{аб'яднаць|Liberum veto}}

Прынцып "ліберум вета" быў уведзены ў дзяржаўнае [[права]] [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] у [[1589]] [[год]]зе. У перакладзе з [[Лацінская мова|лаціны]] "ліберум вета" азначае "свабоднае забараняю". Адпаведна гэтаму прынцыпу кожны [[дэпутат]] [[вальны сойм|вальнага сойма]] мог сарваць сойм, дастаткова было крыкнуць "Няма згоды". Любое рашэнне ці пастанова сойма пачыналі дзейнічаць пры ўмове аднагалоснага ўхвалення ўсімі [[дэпутат]]амі, а не большасцю.
Прынцып "ліберум вета" быў уведзены ў дзяржаўнае [[права]] [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] у [[1589]] [[год]]зе. У перакладзе з [[Лацінская мова|лаціны]] "ліберум вета" азначае "свабоднае забараняю". Адпаведна гэтаму прынцыпу кожны [[дэпутат]] [[вальны сойм|вальнага сойма]] мог сарваць сойм, дастаткова было крыкнуць "Няма згоды". Любое рашэнне ці пастанова сойма пачыналі дзейнічаць пры ўмове аднагалоснага ўхвалення ўсімі [[дэпутат]]амі, а не большасцю.



Версія ад 05:24, 4 лютага 2011

Прынцып "ліберум вета" быў уведзены ў дзяржаўнае права Рэчы Паспалітай у 1589 годзе. У перакладзе з лаціны "ліберум вета" азначае "свабоднае забараняю". Адпаведна гэтаму прынцыпу кожны дэпутат вальнага сойма мог сарваць сойм, дастаткова было крыкнуць "Няма згоды". Любое рашэнне ці пастанова сойма пачыналі дзейнічаць пры ўмове аднагалоснага ўхвалення ўсімі дэпутатамі, а не большасцю.

Упершыню права пазбавіць сойм сілы было выкарыстана ў 1652 годзе і настолькі стала звычаем, што ў наступныя сто гадоў з 55 соймаў былі сарваныя 48. Гэта прыводзіла да сутычак на паседжаннях сойма, часта збройных. Паны прыводзілі з сабою чым болей прыхільнікаў, каб пры патрэбе мець сілу. Але на ваяводскіх і павятовых сойміках рашэнні прымаліся большасцю галасоў.

"Ліберум вета" быў адменены Канстытуцыяй 1791 года.

Літаратура

Гісторыя Беларусі. Ад старажытнасці да XXI стагоддзя. Кароткі нарыс. - Мн.:Лекцыя, 2000. - 80 с.