Брэсцкае гета: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
→Спасылкі: + {{ізаляваны артыкул}} |
вікіфікацыя |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Выява:Bronnaya Gora, Train Station.jpg|thumb|Месца пакарання польскіх яўрэяў |
[[Выява:Bronnaya Gora, Train Station.jpg|thumb|Месца пакарання польскіх яўрэяў — Бронная Гара]] |
||
[[Выява:Forest, Bronnaya Gora, Belarus.jpg|thumb|Месца растрэла вязняў гета і абеліск у гонар іх памяці]] |
[[Выява:Forest, Bronnaya Gora, Belarus.jpg|thumb|[[Бронная гара|Месца растрэла]] вязняў гета і абеліск у гонар іх памяці]] |
||
'''Брэсцкае гета''' ([[16 снежня]] [[1941]] |
'''Брэсцкае гета''' ([[16 снежня]] [[1941]] — [[18 кастрычніка]] [[1942]]) — месца, куды прымусова былі пераселеныя [[яўрэі]] горада [[Брэст]]а і наваколляў ў рамках [[Халакост у Беларусі |пераследу і знішчэння яўрэяў]] падчас акупацыі тэрыторыі Беларусі немцамі падчас [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]]. |
||
[[Гета ў перыяд Другой сусветнай вайны|Гета]] было створана [[16 снежня]] [[1941]] года. У яго ўвайшлі [[Маякоўскі праспект, Брэст|Маякоўскі праспект]], [[Праспект Касманаўтаў, Брэст|Праспект касманаўтаў]], [[вуліцы Гогаля, Брэст|вуліцы Гогаля]], [[Вуліца Маскоўская, Брэст|Маскоўская]], [[Вуліца Кірава, Брэст|Кірава]], [[Вуліца Дзяржынскага, Брэст|Дзяржынскага]], [[Вуліца Кірава, Брэст|Кірава]] (шырокі кут), мяжа паміж былой бальніцай і [[Мухавец|Мухаўцом]]. Па стане на снежань 1941 года ў гета пражывала 18 тысяч чалавек. |
[[Гета ў перыяд Другой сусветнай вайны|Гета]] было створана [[16 снежня]] [[1941]] года. У яго ўвайшлі [[Маякоўскі праспект, Брэст|Маякоўскі праспект]], [[Праспект Касманаўтаў, Брэст|Праспект касманаўтаў]], [[вуліцы Гогаля, Брэст|вуліцы Гогаля]], [[Вуліца Маскоўская, Брэст|Маскоўская]], [[Вуліца Кірава, Брэст|Кірава]], [[Вуліца Дзяржынскага, Брэст|Дзяржынскага]], [[Вуліца Кірава, Брэст|Кірава]] (шырокі кут), мяжа паміж былой бальніцай і [[Мухавец|Мухаўцом]]. Па стане на снежань 1941 года ў гета пражывала 18 тысяч чалавек. |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
[[Вуліца Маскоўская, Брэст|Маскоўская вуліца]] (дарога з [[Варшава|Варшавы]] ў [[Мінск]] і [[Масква|Маскву]]) была падзелена на дзве няроўныя часткі: вялікую, размешчаную на поўначы, і меньшую, якая ахоплівала паўднёвую частка раёна пражывання яўрэяў . У гета была [[бальніца]] і [[крама|крамы]]. |
[[Вуліца Маскоўская, Брэст|Маскоўская вуліца]] (дарога з [[Варшава|Варшавы]] ў [[Мінск]] і [[Масква|Маскву]]) была падзелена на дзве няроўныя часткі: вялікую, размешчаную на поўначы, і меньшую, якая ахоплівала паўднёвую частка раёна пражывання яўрэяў . У гета была [[бальніца]] і [[крама|крамы]]. |
||
У гета сачылі за парадкам 60 супрацоўнікаў [[юдэнрат]]а<ref>Emanuel Joffe pisze z kolei o Judenracie składającym się z 12 osób, zob.: Emanuil Ioffe, «Belorusskie evrei: tragediâ i geroizm: 1941—1945», Mińsk 2003]</ref>. Старшынёй юдэнрата абралі Херша Розэнберга<ref name=autogenerated1>Tamże</ref>. Кіраўніком гета быў прызначаны камісар Беларусі<ref name=autogenerated1 />{{удакладніць}}<!--хто такі |
У гета сачылі за парадкам 60 супрацоўнікаў [[юдэнрат]]а<ref>Emanuel Joffe pisze z kolei o Judenracie składającym się z 12 osób, zob.: Emanuil Ioffe, «Belorusskie evrei: tragediâ i geroizm: 1941—1945», Mińsk 2003]</ref>. Старшынёй юдэнрата абралі Херша Розэнберга<ref name=autogenerated1>Tamże</ref>. Кіраўніком гета быў прызначаны камісар Беларусі<ref name=autogenerated1 />{{удакладніць}}<!--хто такі «камісар Беларусі»? -->. |
||
У студзені [[1942]] года былі створаны падпольныя арганізацыі [[Рух Супраціўлення|Супраціўлення]]. Адзін з арганізатараў |
У студзені [[1942]] года былі створаны падпольныя арганізацыі [[Рух Супраціўлення|Супраціўлення]]. Адзін з арганізатараў — Міхаіл Амелінскі, афіцэр польскай арміі. |
||
Увосень 1942 года немцы запатрабавалі ўзносы (грошы, каштоўнасці) ад яўрэяў пад пагрозай ліквідацыі гета. Нягледзячы на значныя ўзносы, у перыяд з [[15 кастрычніка|15]] па [[18 кастрычніка]] гета было ліквідавана. Большасць яўрэяў былі забітыя, а астатняя частка была сагнана на працу ў [[Трэці рэйх|Германію]]<ref>[http://www.jewishgen.org/databases/Belarus/brest.htm Informacja na stronach Jewish Genealogy]</ref>. У жывых з усіх вязняў гета засталося 19 чалавек<ref>{{кніга|аўтар=Розенблат Е.|загаловак=Палачи и жертвы Брестского гетто|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|месца=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=105|isbn=9789856950059}}</ref>. |
Увосень 1942 года немцы запатрабавалі ўзносы (грошы, каштоўнасці) ад яўрэяў пад пагрозай ліквідацыі гета. Нягледзячы на значныя ўзносы, у перыяд з [[15 кастрычніка|15]] па [[18 кастрычніка]] гета было ліквідавана. Большасць яўрэяў былі забітыя, а астатняя частка была сагнана на працу ў [[Трэці рэйх|Германію]]<ref>[http://www.jewishgen.org/databases/Belarus/brest.htm Informacja na stronach Jewish Genealogy]</ref>. У жывых з усіх вязняў гета засталося 19 чалавек<ref>{{кніга|аўтар=Розенблат Е.|загаловак=Палачи и жертвы Брестского гетто|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|месца=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=105|isbn=9789856950059}}</ref>. |
||
Радок 18: | Радок 18: | ||
* {{кніга|аўтар=Розенблат Е. С.|загаловак=Палачи и жертвы Брестского гетто|ссылка=http://www.homoliber.org/ru/uh/uh030204.shtml|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|место=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=100-107|isbn=9789856950059}} |
* {{кніга|аўтар=Розенблат Е. С.|загаловак=Палачи и жертвы Брестского гетто|ссылка=http://www.homoliber.org/ru/uh/uh030204.shtml|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|место=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=100-107|isbn=9789856950059}} |
||
* {{кніга|аўтар=[[Иоффе, Эммануил Григорьевич|Иоффе Э. Г.]]|загаловак=Участие евреев в Брестском антифашистском подполье (1941-1944)|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|место=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=161-164|isbn=9789856950059}} |
* {{кніга|аўтар=[[Иоффе, Эммануил Григорьевич|Иоффе Э. Г.]]|загаловак=Участие евреев в Брестском антифашистском подполье (1941-1944)|аўтар выдання=Сост. [[Басин, Яков Зиновьевич|Я. Басин]]|выданне=Уроки Холокоста:история и современность|тып=Сборник научных работ|место=Минск|выдавецтва=Ковчег|год=2010|выпуск=3|старонкі=161-164|isbn=9789856950059}} |
||
== Фільмы == |
== Фільмы == |
||
* «Брэсцкае гета» |
* «Брэсцкае гета» — дакументальны фільм Ёнас Місявічуса, Алены Якавіч і Іллі Альтмана<ref>{{cite web|url=http://www.rtvi.ru/anons/i/brestskoe_getto_a|title=Брестское гетто|date=18 апреля|publisher=[[RTVi]]|accessdate=2010-10-21}}</ref> |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
Радок 30: | Радок 31: | ||
[[Катэгорыя:Горад Брэст]] |
[[Катэгорыя:Горад Брэст]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Гета ў Беларусі]] |
||
[[en:Brest Ghetto]] |
[[en:Brest Ghetto]] |
Версія ад 22:26, 4 лютага 2011
Брэсцкае гета (16 снежня 1941 — 18 кастрычніка 1942) — месца, куды прымусова былі пераселеныя яўрэі горада Брэста і наваколляў ў рамках пераследу і знішчэння яўрэяў падчас акупацыі тэрыторыі Беларусі немцамі падчас Другой сусветнай вайны.
Гета было створана 16 снежня 1941 года. У яго ўвайшлі Маякоўскі праспект, Праспект касманаўтаў, вуліцы Гогаля, Маскоўская, Кірава, Дзяржынскага, Кірава (шырокі кут), мяжа паміж былой бальніцай і Мухаўцом. Па стане на снежань 1941 года ў гета пражывала 18 тысяч чалавек.
Маскоўская вуліца (дарога з Варшавы ў Мінск і Маскву) была падзелена на дзве няроўныя часткі: вялікую, размешчаную на поўначы, і меньшую, якая ахоплівала паўднёвую частка раёна пражывання яўрэяў . У гета была бальніца і крамы.
У гета сачылі за парадкам 60 супрацоўнікаў юдэнрата[1]. Старшынёй юдэнрата абралі Херша Розэнберга[2]. Кіраўніком гета быў прызначаны камісар Беларусі[2][удакладніць].
У студзені 1942 года былі створаны падпольныя арганізацыі Супраціўлення. Адзін з арганізатараў — Міхаіл Амелінскі, афіцэр польскай арміі.
Увосень 1942 года немцы запатрабавалі ўзносы (грошы, каштоўнасці) ад яўрэяў пад пагрозай ліквідацыі гета. Нягледзячы на значныя ўзносы, у перыяд з 15 па 18 кастрычніка гета было ліквідавана. Большасць яўрэяў былі забітыя, а астатняя частка была сагнана на працу ў Германію[3]. У жывых з усіх вязняў гета засталося 19 чалавек[4].
У памяць аб ахвярах ліквідацыі гета пасля вайны быў усталяваны мемарыял і абеліск[5].
Літаратура
- Розенблат Е. С. Палачи и жертвы Брестского гетто. — Уроки Холокоста:история и современность. — Ковчег, 2010. — С. 100-107. — ISBN 9789856950059.
- Иоффе Э. Г. Участие евреев в Брестском антифашистском подполье (1941-1944). — Уроки Холокоста:история и современность. — Ковчег, 2010. — С. 161-164. — ISBN 9789856950059.
Фільмы
- «Брэсцкае гета» — дакументальны фільм Ёнас Місявічуса, Алены Якавіч і Іллі Альтмана[6]
Зноскі
- ↑ Emanuel Joffe pisze z kolei o Judenracie składającym się z 12 osób, zob.: Emanuil Ioffe, «Belorusskie evrei: tragediâ i geroizm: 1941—1945», Mińsk 2003]
- ↑ а б Tamże
- ↑ Informacja na stronach Jewish Genealogy
- ↑ Розенблат Е. Палачи и жертвы Брестского гетто. — Уроки Холокоста:история и современность. — Минск: Ковчег, 2010. — С. 105. — ISBN 9789856950059.
- ↑ Grzegorz Rąkowski, «Czar Polesia», Pruszków 2001
- ↑ Брестское гетто . RTVi (18 апреля). Праверана 21 кастрычніка 2010.
Спасылкі