Лівонскі ордэн: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: ro:Ordinul livonian |
др r2.7.1) (робат Дадаем: zh:利沃尼亚骑士团 |
||
Радок 43: | Радок 43: | ||
[[tt:Ливон ордены]] |
[[tt:Ливон ордены]] |
||
[[uk:Лівонський орден]] |
[[uk:Лівонський орден]] |
||
[[zh:利沃尼亚骑士团]] |
Версія ад 15:42, 5 лютага 2011
Лівонскі ордэн (лац.: Fratres miliciae Christi de Livonia, ням.: Bruder der Ritterschaft Christi von Livland) — каталіцкая дзяржаўная і ваенная арганізацыя нямецкіх рыцараў-крыжакоў у Лівоніі на землях куршаў, ліваў, земгалаў у 1237—1561.
Патрываў шэраг сур'ёзных паражэнняў ад іх (на Чудскім возеры 1242, бітва пры Дурбе 1260 і інш.). У Лівонскай вайне разгромлены рускімі войскамі, пасля чаго ліквідаваны.
Лівонская вайна і разгром ордэна
Мір апынуўся нетрывалым, і ў 1444 успыхнула вайна Лівоніі з Ноўгарадам і Псковам, якая доўжылася да 1448.
У 1492 для барацьбы з Лівоніяй каля нямецкай крэпасці Нарвы быў заснаваны Івангорад.
У 1500 была складзена антымаскоўская дамова паміж ВкЛ і Лівонскім ордэнам. Падчас вайны 1501—1503 гг., у 1501 годзе ордэн быў разгромлены рускімі войскамі пры Гельмедзе (каля Дзерпта).
У 1557 г. Іван IV узяў курс на абвастрэнне адносін з ордэнам — ён адмовіў лівонскім амбасадарам у прыёме. Ордэн быў разгромлены і ліквідаваны ў Лівонскай вайне рускімі войскамі ў 1561.
Апошні гросмайстар Готхард Кетлер, не бачачы сродкаў да захавання незалежнасці Ордэна, па Віленскай дамове прыняў (1561) тытул герцага і тым самым паклаў канец існавання Ордэна.