Канфуцый: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
LaaknorBot (размовы | уклад) др r2.5.2) (робат Мяняем: no:Konfutse |
др робат Дадаем: map-bms:Konfusius |
||
Радок 26: | Радок 26: | ||
{{Link FA|ms}} |
{{Link FA|ms}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[af:Konfusius]] |
[[af:Konfusius]] |
||
Радок 86: | Радок 81: | ||
[[ga:Confúicias]] |
[[ga:Confúicias]] |
||
[[gan:孔子]] |
[[gan:孔子]] |
||
⚫ | |||
[[gl:Confucio]] |
[[gl:Confucio]] |
||
[[gn:Konfúsio]] |
[[gn:Konfúsio]] |
||
Радок 117: | Радок 113: | ||
[[km:ខុង ជឺ]] |
[[km:ខុង ជឺ]] |
||
[[ko:공자]] |
[[ko:공자]] |
||
⚫ | |||
[[kw:Confucius]] |
[[kw:Confucius]] |
||
[[ky:Конфуций]] |
[[ky:Конфуций]] |
||
Радок 125: | Радок 122: | ||
[[lt:Konfucijus]] |
[[lt:Konfucijus]] |
||
[[lv:Konfūcijs]] |
[[lv:Konfūcijs]] |
||
[[map-bms:Konfusius]] |
|||
[[mg:Confucius]] |
[[mg:Confucius]] |
||
[[mk:Конфучиј]] |
[[mk:Конфучиј]] |
||
Радок 190: | Радок 188: | ||
[[tpi:Kongzi]] |
[[tpi:Kongzi]] |
||
[[tr:Konfüçyüs]] |
[[tr:Konfüçyüs]] |
||
⚫ | |||
[[ty:Confucius]] |
[[ty:Confucius]] |
||
[[ug:كۇڭزى]] |
[[ug:كۇڭزى]] |
||
Радок 209: | Радок 208: | ||
[[zh-classical:孔子]] |
[[zh-classical:孔子]] |
||
[[zh-min-nan:Khóng-chú]] |
[[zh-min-nan:Khóng-chú]] |
||
⚫ |
Версія ад 22:47, 25 лютага 2011
Канфу́цый (Кун Фуцы, пін. Kongfuzi, У-Дж. K'ung-fu-tzu, па-кітайску: 孔子), майстар Канг — кітайскі філосаф, культавая постаць кітайскай культуры, заснавальнік канфуцыянства. Лічыцца, што Канфуцый жыў паміж 551 і 479 да н.э.. Канфуцый нарадзіўся ў горадзе Цюфу кітайскага княства Лу (кіт. 鲁) пад імем Кун Цю. У дзесяць гадоў юнак Канфуцый стаў сіратой.
Канфуцый заснаваў школу фiласофіі, у цэнтры яго вучэння знаxодзiцца парадак, дасягнуць якога можна, стаўшы высокамаральным мужам (цзюнцзы, 君子). Вучэнне Канфуцыя закранае рэлiгійны, фiласофскi i грамадска-палiтычны светапогляды, прычым у грамадскай i палiтычнай этыцы на пярэдні план выступаюць нормы паводзін.
Найбуйнейшы ўплыў на стварэнне заходняй гуманiтарнай гiсторыi склаў яго твор Луньюй ("Гутаркі і суджэнні", 论语). Гэты твор разглядае i тлумачыць чатыры фундаментальныя паняццi яго вучэння: гуманнасць (仁 Жэн), справядлівасць (義 Йi), шанаванне бацькоў (孝 Сяо) i рытуал (禮 Лi).
У 60-гадовым узросце Канфуцый вяртаецца дамоў i сістэматызуе лiтаратурную крыніцу мiнулага — Шы Цзынь (Кнiгу Песняў 詩經).
Творы
- Гутаркі і суджэнні (论语)