Друцк: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 22:35, 23 жніўня 2007

Шаблон:Вызн (Дрютьск, Дрьтеск, Дрьютек, Друтеск, Друческ) — колішні горад на тэрыторыі Беларусі. Размяшчаўся на р. Друць. Цяпер у тым жа месцы існуе вёска Друцк.

Дзядзінец і вакольны горад старажытнага Друцка існаваў на высокім правым беразе Друці, а асноўная частка паселішча — пасад, на левым.^[1]. Паводле сведчання Друцкага Евангелля, у 1001 тут была пабудавана адна з першых на беларускіх землях хрысціянскіх (праваслаўных) цэркваў. Першае ўзгаданне ў летапісе 1092, у Павучанні Манамаха заснаванне горада адносіцца да 1078.

У той час горад быў ва ўладанні князёў друцкіх, таму быў уцягнуты ў іх барацьбу з князямі мінскімі за полацкі сталец. Аднак, за час войнаў 11 ст. горад ані разу не быў узяты.^[2] У складзе Друцкага княства (з 1101). У час адной з войнаў 12 ст. горад быў амаль цалкам разбураны (1116). Найбольшага росквіту горад дасягнуў у 1230-1240-я гады. Да сярэдзіны 17 ст. існаваў Друцкі замак. І горад, і замак неаднаразова разбураліся і аднаўляліся. Горад быў падзелены на "дольніцы", якія знаходзіліся ў валоданні розных галін роду роду Друцкіх, а таксама розных спадкаемцаў іх згаслых галін ці асоб, якія іншым шляхам набылі часткі колішняга Друцкага княства.

Час і прычыны канца існавання горада невядомыя^[3]. Магчыма, што горад быў спалены і разбураны, пасля чаго не аднаўляўся, каля канца 15 ст. — пачатку 16 ст.^[3].

Горад часоў 16 ст. апісваўся ў апавяданнях канца 17 ст. як такі, што меў 7 міляў акружнасці і славіўся дзвюмя сотнямі выдатных храмаў, але ў час жорсткай вайны быў дашчэнту спустошаны, і лёс яго параўноўваўся з лёсам Троі^[4].

Зноскі

↑ Пацверджана раскопкамі Аляксеева ў 1956.
↑ (Мяснікоў 2001)
↑ ^а ^б Аляксееў.
↑ Паводле пераказу сакратара пасольства Свяшчэннай Рымскай імперыі Іагана Георга Корба ў яго "Дзённіку падарожжа ў Масковію".

Літаратура

Анатоль Мяснікоў. Горад на вольнай Друці... // Звязда, 27.6.2001.
Аляксееў Л. В. Друцк // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 4. Графік — Зуйка / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1971. — 608 с.: іл., карты.
Друцк старажытны: Да 1000-годдзя ўзнікнення горада / Рэд.кал.: Г.П.Пашкоў (гал.рэдактар) і інш.; Маст. У.М.Жук. –Мн.: БелЭН, 2000. —128 с.: іл. ISBN 985-11-0185-0
- Насевіч В. Друцкае княства і князі Друцкія // Друцк старажытны: Да 1000-годдзя ўзнікнення горада. – Мінск, 2000. С. 49–76

[1] Пацверджана раскопкамі Аляксеева ў 1956.

[2] (Мяснікоў 2001)

[Alekseev-3] а ^б Аляксееў.

[4] Паводле пераказу сакратара пасольства Свяшчэннай Рымскай імперыі Іагана Георга Корба ў яго "Дзённіку падарожжа ў Масковію".

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{вызн|Друцк}} (''Дрютьск'', ''Дрьтеск'', ''Дрьютек'', ''Друтеск'', ''Друческ'') — колішні горад на тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]]. Размяшчаўся на [[Рака Друць|р. Друць]].  Цяпер у тым жа месцы існуе [[вёска Друцк]].
-{{вызнч|Друцк}} — вёска ў [[Талачынскі сельсавет|Талачынскім сельсавеце]] [[Талачынскі раён|Талачынскага раёну]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]], на левым беразе [[Рака Друць|р. Друць]], недалёка ад дзядзінца колішняга [[горад Друцк|горада Друцка]], і на месцы яго [[пасад]]у. За 10 км на ПдУ ад Талачына, 134 км ад Віцебска, 7 км ад чыгуначнай станцыі Талачын, каля шашы Талачын—Круглае (1 км). 328 жыхароў, 73 гаспадаркі <!--, камбінат быт. абслугоўвання, васьмігадовая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі-->(1971).
+Дзядзінец і вакольны горад старажытнага Друцка існаваў на высокім правым беразе Друці, а асноўная частка паселішча — пасад, на левым.<ref>Пацверджана раскопкамі Аляксеева ў 1956.</ref>. Паводле сведчання [[Друцкае Евангелле|Друцкага Евангелля]], у 1001 тут была пабудавана адна з першых на беларускіх землях хрысціянскіх (праваслаўных) цэркваў. Першае ўзгаданне ў летапісе 1092, у Павучанні Манамаха заснаванне горада адносіцца да 1078.
-{{DEFAULTSORT:Друцк вёска}}
+У той час горад быў ва ўладанні князёў друцкіх, таму быў уцягнуты ў іх барацьбу з князямі мінскімі за полацкі сталец. Аднак, за час войнаў 11 ст. горад ані разу не быў узяты.<ref>(Мяснікоў 2001)</ref> У складзе [[Друцкае княства|Друцкага княства]] (з 1101). У час адной з войнаў 12 ст. горад быў амаль цалкам разбураны (1116). Найбольшага росквіту горад дасягнуў у 1230-1240-я гады. Да сярэдзіны 17 ст. існаваў [[Друцкі замак]]. І горад, і замак неаднаразова разбураліся і аднаўляліся. Горад быў падзелены на "дольніцы", якія знаходзіліся ў валоданні розных галін роду [[Род Друцкіх|роду Друцкіх]], а таксама розных спадкаемцаў іх згаслых галін ці асоб, якія іншым шляхам набылі часткі колішняга [[Друцкае княства|Друцкага княства]].
-[[Катэгорыя:Талачынскі сельсавет]]
-[[category:Вёскі Беларусі]]
+Час і прычыны канца існавання горада невядомыя<ref name=Alekseev/>. Магчыма, што горад быў спалены і разбураны, пасля чаго не аднаўляўся, каля канца 15 ст. — пачатку 16 ст.<ref name=Alekseev>Аляксееў.</ref>.
+Горад часоў 16 ст. апісваўся ў апавяданнях канца 17 ст. як такі, што меў 7 міляў акружнасці і славіўся дзвюмя сотнямі выдатных храмаў, але ў час жорсткай вайны быў дашчэнту спустошаны, і лёс яго параўноўваўся з лёсам Троі<ref>Паводле пераказу сакратара пасольства Свяшчэннай Рымскай імперыі Іагана Георга Корба ў яго "Дзённіку падарожжа ў Масковію".</ref>.
+{{зноскі}}
+== Літаратура ==
+* Анатоль Мяснікоў. Горад на вольнай Друці... // Звязда, 27.6.2001.
+* Аляксееў Л. В. Друцк // {{крыніцы/БелСЭ|4}}
+* Друцк старажытны: Да 1000-годдзя ўзнікнення горада / Рэд.кал.: Г.П.Пашкоў (гал.рэдактар) і інш.; Маст. У.М.Жук. –Мн.: БелЭН, 2000. —128 с.: іл. ISBN 985-11-0185-0
+** [http://vn.belinter.net/kraeved/2.html Насевіч В. Друцкае княства і князі Друцкія // Друцк старажытны: Да 1000-годдзя ўзнікнення горада. – Мінск, 2000. С. 49–76]
+{{DEFAULTSORT:Друцк}}
+[[Катэгорыя:Колішнія гарады Беларусі]]
+[[en:Druck]]
+[[hr:Druck]]
+[[pl:Druck]]