Сваятычы: Розніца паміж версіямі

Сваятычы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Ляхавіцкі
Каардынаты	53°08′ пн. ш. 26°20′ у. д.HGЯO
Першая згадка	1506
Насельніцтва	290 чалавек (1 студзеня 1 студзеня 2011)
Шчыльнасць	15 чал./км²
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	01633
Паштовы індэкс	225375
Аўтамабільны код	1
	Сваятычы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 10:49, 28 красавіка 2011

Шаблон:Вызн (польск.: Swojatycze) — вёска Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці. У 25 км да паўднёвага ўсходу ад г. Баранавічы. Насельніцтва каля 300 чал. (2008).

Вуліцы вёскі

У вёсцы склалася цікавая мікратапанімічная сітуацыя, разам з назвамі вуліц, дадзеных ім у савецкі час, вяскоўцы, ужываюць даўнішнія назвы вуліц. Так цэнтр вёскі завеца Шаблон:Вызн2, бо тут у мястэчку праводзіліся кірмашы. Вуліца якая цягнецца ў напрымку вёскі Пагарэльцы, завеца Шаблон:Вызн2. Ёсць вуліца Шаблон:Вызн2, якая выходзіць у бок Снова. Вуліца Шаблон:Вызн2 завецца так таму, што вядзе яна ад цэнтра да касцёла. Шаблон:Вызн2 — месца, дзе жылі афіцэра Войска Польскага. Ёсць і іншая назва гэтага месца — Шаблон:Вызн2, ад таго, што паабапал дарогі, якая сюды вядзе, растуць кусты бэзу. Шаблон:Вызн2 — тэрыторыя, дзе адразу пасля вайны была створана падсобная ваенная гаспадарка. Да 2-ой сусветнай вайны тут была шляхецкая гаспадарка.

Сваятычы, старае мястэчка і фальварак размешчана пры Грунтовай дарозе, на паўднёвым захадзе ад Нясвіжа. У 1921 г. мястэчку Сваятычы пражывала 857 жыхароў, у тым ліку 756 каталікоў, 83 праваслаўных, і 17 яўрэяў. У 18 стагоддзі мястэчкам Сваятычы валодаў род Абуховічаў граф Ясiньчiк лепшы коннозаводчик. Пасля замужжа Сафіі Абуховічаў з палкоўнікам польскай арміі Станіславам Чапскіх (1799—1844) мястэчка перайшло да роду мужа. Усе атрымаў у спадчыну сын Сафіі і Станіслава — Эдуард (1819—1888), ён быў жанаты на Антаніне Ружыцкай. Адна з іх дачок — Вераніка была замужам за Янам Платэром-Зыберк, Вераніка унаследовала мястэчка ад бацькоў як пасаг, пасля яна перадала мястэчка свайму сыну Генрык (1979—1948), які быў апошнім уладальнікам мястэчка Сваятычы. У першай чвэрці 19-га стагоддзя Міхаіл Абуховічаў пабудаваў у маёнтку ў позна класічным стылі палац, які лічыўся адным з самых прыгожых у Навагрудскім ваяводстве. Да 1914 года ва палац я знаходзілася вялікая калекцыя карцін і кніг, бібліятэка налічвала каля 5000 кніг. Усё гэта было знішчана падчас першай Сусветнай вайны. Нават са сцен было садраць каштоўная абіўка. Пасля первой Сусьветнай вайны Палац быў адноўлены ў былом велічы. Аднак у верасні 1939 г. палац быў зноў разрабаваны «для патрэб савецкага ўрада». Палац стаяў да 1945 года пасля адступлення нямецкіх войскаў палац быў падарваны «партызанамі-куфэрнікамі». У пачатку 19 стагоддзя ў мястэчку было каля ста дамоў і касцёл св. Юрыя пабудаваны ў 1772 годзе. У 1863 годзе расейскія ўлады касцёл закрылі і перадалі праваслаўнай царквы. Каталікі праводзілі службы ў капліце касцёльнай да 1920 года. Падчас першай Сусветнай вайны будынак касцёла был спалены. У сярэдзіне 40-х гадоў капліца была зачынена для правядзення службаў савецкай уладай. У 1990 годзе касцёл аддадзены каталікам і пачалося адраджэнне касцёла. Зараз касцёл адрэстаўраваны і ў ім праводзяцца службы.

Касцёл Св. Юрыя

Касцёл Св. Юрыя
Капліца. вул. Сноўская

Капліца. вул. Сноўская

@@ Радок 18: / Радок 18: @@
  |памер карты вобласці    =
  |памер карты раёна       =
- |вобласць                =
+ |вобласць                = Брэсцкая
- |раён                    =
+ |раён                    = Ляхавіцкі
  |сельсавет               =
  |пасялковы савет         =
@@ Радок 65: / Радок 65: @@
  |add3                    =
 }}
-{{вызн|1=Сваятычы}} ({{lang-pl|Swojatycze}}) — [[вёска]] [[Ляхавіцкі раён|Ляхавіцкага р-на]] Брэсцкай вобл. У 25 км да паўднёвага ўсходу ад [[Горад Баранавічы|г. Баранавічы]]. Насельніцтва каля 300 чал. (2008).
+{{вызн|1=Сваятычы}} ({{lang-pl|Swojatycze}}) — [[вёска]] [[Ляхавіцкі раён|Ляхавіцкага раёна]] Брэсцкай вобласці. У 25 км да паўднёвага ўсходу ад [[Горад Баранавічы|г. Баранавічы]]. Насельніцтва каля 300 чал. (2008).
 == Вуліцы вёскі ==
-У вёсцы склалася цікавая [[мікратапаніміка|мікратапанімічная]] сітуацыя, разам з назвамі вуліц, дадзеных ім у савецкі час, вяскоўцы, ужываюць даўнішнія назвы вуліц. Так цэнтр вёскі завеца {{вызн2|1=Рынкам}}, бо тут у мястэчку праводзіліся кірмашы. Вуліца якая цягнецца ў напрымку вёскі Пагарэльцы, завеца {{вызн2|1=Пагарэльскай}}. Ёсць вуліца {{вызн2|1=Сноўская}}, якая выходзіць у бок [[Сноў|Снова]]. Вуліца {{вызн2|1=Касцёльная}} завецца так таму, што вядзе яна ад цэнтра да [[касцёл]]а. {{вызн2|1=Асада}} - месца, дзе жылі афіцэра Войска Польскага. Ёсць і іншая назва гэтага месца - {{вызн2|1=Букет}}, ад таго, што паабапал дарогі, якая сюды вядзе, растуць кусты [[бэз]]у. {{вызн2|1=Падсобнае}} - тэрыторыя, дзе адразу пасля вайны была створана падсобная ваенная гаспадарка. Да [[2СВ|2-ой сусветнай вайны]] тут была шляхецкая гаспадарка.
+У вёсцы склалася цікавая [[мікратапаніміка|мікратапанімічная]] сітуацыя, разам з назвамі вуліц, дадзеных ім у савецкі час, вяскоўцы, ужываюць даўнішнія назвы вуліц. Так цэнтр вёскі завеца {{вызн2|1=Рынкам}}, бо тут у мястэчку праводзіліся кірмашы. Вуліца якая цягнецца ў напрымку вёскі Пагарэльцы, завеца {{вызн2|1=Пагарэльскай}}. Ёсць вуліца {{вызн2|1=Сноўская}}, якая выходзіць у бок [[Сноў|Снова]]. Вуліца {{вызн2|1=Касцёльная}} завецца так таму, што вядзе яна ад цэнтра да [[касцёл]]а. {{вызн2|1=Асада}} — месца, дзе жылі афіцэра Войска Польскага. Ёсць і іншая назва гэтага месца — {{вызн2|1=Букет}}, ад таго, што паабапал дарогі, якая сюды вядзе, растуць кусты [[бэз]]у. {{вызн2|1=Падсобнае}} — тэрыторыя, дзе адразу пасля вайны была створана падсобная ваенная гаспадарка. Да [[2СВ|2-ой сусветнай вайны]] тут была шляхецкая гаспадарка.
-Сваятычы, старае мястэчка і фальварак размешчана пры Грунтовай дарозе, на паўднёвым захадзе ад Нясвіжа. У 1921 г. мястэчку Сваятычы пражывала 857 жыхароў, у тым ліку 756 каталікоў, 83 праваслаўных, і 17 яўрэяў.
+Сваятычы, старае мястэчка і фальварак размешчана пры Грунтовай дарозе, на паўднёвым захадзе ад Нясвіжа. У 1921 г. мястэчку Сваятычы пражывала 857 жыхароў, у тым ліку 756 каталікоў, 83 праваслаўных, і 17 яўрэяў.
-У 18 стагоддзі мястэчкам Сваятычы валодаў род Абуховічаў граф Ясiньчiк лепшы коннозаводчик. Пасля замужжа Сафіі Абуховічаў з палкоўнікам польскай арміі Станіславам Чапскіх (1799-1844) мястэчка перайшло да роду мужа. Усе атрымаў у спадчыну сын Сафіі і Станіслава - Эдуард (1819-1888), ён быў жанаты на Антаніне Ружыцкай. Адна з іх дачок - Вераніка была замужам за Янам Платэром-Зыберк, Вераніка унаследовала мястэчка ад бацькоў як пасаг, пасля яна перадала мястэчка свайму сыну Генрык (1979-1948), які быў апошнім уладальнікам мястэчка Сваятычы. У першай чвэрці 19-га стагоддзя Міхаіл Абуховічаў пабудаваў у маёнтку ў позна класічным стылі палац, які лічыўся адным з самых прыгожых у Навагрудскім ваяводстве. Да 1914 года ва палац я знаходзілася вялікая калекцыя карцін і кніг, бібліятэка налічвала каля 5000 кніг. Усё гэта было знішчана падчас першай Сусветнай вайны. Нават са сцен было садраць каштоўная абіўка. Пасля первой Сусьветнай вайны Палац быў адноўлены ў былом велічы. Аднак у верасні 1939 г. палац быў зноў разрабаваны «для патрэб савецкага ўрада». Палац стаяў да 1945 года пасля адступлення нямецкіх войскаў палац быў падарваны «партызанамі-куфэрнікамі».
+У 18 стагоддзі мястэчкам Сваятычы валодаў род Абуховічаў граф Ясiньчiк лепшы коннозаводчик. Пасля замужжа Сафіі Абуховічаў з палкоўнікам польскай арміі Станіславам Чапскіх (1799—1844) мястэчка перайшло да роду мужа. Усе атрымаў у спадчыну сын Сафіі і Станіслава — Эдуард (1819—1888), ён быў жанаты на Антаніне Ружыцкай. Адна з іх дачок — Вераніка была замужам за Янам Платэром-Зыберк, Вераніка унаследовала мястэчка ад бацькоў як пасаг, пасля яна перадала мястэчка свайму сыну Генрык (1979—1948), які быў апошнім уладальнікам мястэчка Сваятычы. У першай чвэрці 19-га стагоддзя Міхаіл Абуховічаў пабудаваў у маёнтку ў позна класічным стылі палац, які лічыўся адным з самых прыгожых у Навагрудскім ваяводстве. Да 1914 года ва палац я знаходзілася вялікая калекцыя карцін і кніг, бібліятэка налічвала каля 5000 кніг. Усё гэта было знішчана падчас першай Сусветнай вайны. Нават са сцен было садраць каштоўная абіўка. Пасля первой Сусьветнай вайны Палац быў адноўлены ў былом велічы. Аднак у верасні 1939 г. палац быў зноў разрабаваны «для патрэб савецкага ўрада». Палац стаяў да 1945 года пасля адступлення нямецкіх войскаў палац быў падарваны «партызанамі-куфэрнікамі».
 У пачатку 19 стагоддзя ў мястэчку было каля ста дамоў і касцёл св. Юрыя пабудаваны ў 1772 годзе. У 1863 годзе расейскія ўлады касцёл закрылі і перадалі праваслаўнай царквы. Каталікі праводзілі службы ў капліце касцёльнай да 1920 года. Падчас першай Сусветнай вайны будынак касцёла был спалены. У сярэдзіне 40-х гадоў капліца была зачынена для правядзення службаў савецкай уладай. У 1990 годзе касцёл аддадзены каталікам і пачалося адраджэнне касцёла. Зараз касцёл адрэстаўраваны і ў ім праводзяцца службы.
 <gallery>