Шчолачныя металы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: be-x-old:Лужныя мэталы |
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: an:Metal alcalín |
||
| Радок 10: | Радок 10: | ||
{{Link FA|lmo}} |
{{Link FA|lmo}} |
||
[[an:Metal alcalín]] |
|||
[[ar:فلز قلوي]] |
[[ar:فلز قلوي]] |
||
[[ast:Alcalín]] |
[[ast:Alcalín]] |
||
Версія ад 20:32, 29 красавіка 2011
Шчолачныя металы — хімічныя элементы, якія складаюць галоўную падгрупу І групы Перыядычнай сістэмы: літый, натрый, калій, рубідый, цэзій, францый.
На знешнім энергетычным узроўні шчолачныя металы маюць адзін s-электрон. Шчолачныя металы маюць блізкія фізічныя і хімічныя ўласцівасці, якія заканамерна змяняюцца з узрастаннем атамнага нумару.
У свабодным выглядзе шчолачныя металы – светлыя, мяккія, хімічна актыўныя металы. Хімічная актыўнасць расце з узрастаннем атамнага нумару. Валентнасць: 1. Ступень акіслення ў злучэннях: +1. Большасць соляў шчолачных металаў добра раствараецца ў вадзе. Гідраксіды шчолачных металаў з’яўляюцца шчолачамі.