118-ы ахоўны паліцэйскі батальён: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 7: Радок 7:
[[Катэгорыя:Калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне]]
[[Катэгорыя:Калабарацыянізм у Другой сусветнай вайне]]


[[be-x-old:118-ы батальён дапаможнай паліцыі]]
[[pl:118 Batalion Schutzmannschaft]]
[[pl:118 Batalion Schutzmannschaft]]
[[ru:118-й охранный полицейский батальон]]
[[ru:118-й охранный полицейский батальон]]

Версія ад 11:23, 13 мая 2011

118-ы ахоўны паліцэйскі батальён (SchutzmannschaftsBtl 118) — падраздзяленне нямецкай дапаможнай «ахоўнай паліцыі» (Schutzpolizei), сфарміраванае ў ліпені 1942 у Кіеве на аснове адной з рот 115-га ахоўнага паліцэйскага батальёна з ваеннапалонных Чырвонай Арміі. Налічваў каля 500 байцоў, падзеленых паміж 3 ротамі, кожная рота — на 3 узводы, кожны ўзвод складаўся з некалькіх аддзяленняў па 10-13 чал.

У канцы 1942 пераведзены ў Мінск, пасля ў Плешчаніцы. З вясны 1943 да савецкага наступлення вясной 1944 знаходзіўся ў польскай вёсцы Эві. У ліпені 1944 перакінуты ў Францыю, уведзены ў склад 30-й грэнадзёрскай дывізіі СС (2-й рускай) (30.Waffen-Grenadier-Division der SS (russische Nr. 2)). У баях супраць французскіх партызан новае падраздзяленне ўдзелу не прымала, дэзерціравала ў поўным складзе. Пасля вайны некаторыя з байцоў працягвалі службу ў Замежным легіёне Францыі.

Частка 118-га батальёна пад камандаваннем начальніка штаба батальёна Рыгора Васюры 22 сакавіка 1943 прыняла ўдзел разам з нямецкім зондэр-злучэннем СС «Дырлевангер» (SS-Sonderregiment «Dirlewanger») у масавым забойстве жыхароў беларускай вёскі Хатынь.