Стэфан Душан: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат Дадаем: hu:IV. István Uroš szerb cár |
др r2.6.4) (робат Мяняем: cu:Доушанъ Срьбьскъ |
||
| Радок 17: | Радок 17: | ||
[[ca:Stefan Dusan]] |
[[ca:Stefan Dusan]] |
||
[[cs:Štěpán Dušan]] |
[[cs:Štěpán Dušan]] |
||
[[cu:Доушанъ Срьбьскъ]] |
|||
[[cu:Доуша́нъ Срь́бьскъ]] |
|||
[[de:Stefan Uroš IV. Dušan]] |
[[de:Stefan Uroš IV. Dušan]] |
||
[[en:Stephen Uroš IV Dušan of Serbia]] |
[[en:Stephen Uroš IV Dušan of Serbia]] |
||
Версія ад 04:21, 19 мая 2011
Шаблон:Вызнч (сербск.: Стэфан Урош IV Душан Немањић) — сербскі кароль (1331—1346) з роду Неманічэй, з 1346 г. — «цар сербаў і грэкаў» (да смерці ў 1355 годзе).
Старэйшы сын караля Сербіі Стэфана Ураша III. У 1331 годзе падняў мяцеж супраць бацькі і зрынуў яго з пасады. У выніку шэрагу войн з Візантыяй і Венгрыяй Стэфану Душану атрымалася стварыць велізарную дзяржаву, у якую ўваходзілі Македонія, Эпір, Фесалія, частка Фракіі; адлюстраваннем гэтага стала ў 1346 годзе яго каранаванне ў якасці «Цара сербаў і грэкаў» пры адначасовай установе ў Сербскай праваслаўнай царкве патрыярства. У 1349 годзе выдаў так званы «Законнік Стэфана Душана» — складанка законаў Сербіі.
Быў жанаты на Алене, сястры балгарскага цара Яна Аляксандра. Сын Стэфана Душана, Стэфан Ураш V, стаў апошнім царом Сербіі.