Сатана

Сатана (ад іўр. שָׂטָן, сатана - «праціўнік», «паклёпнік») — у рэлігійна-міфалагічных уяўленнях аўраамічных рэлігій - іудаізму, хрысціянства і ісламу галоўны праціўнік Бога і нябесных сіл, які ўяўляе сабой вышэйшае ўвасабленне зла і штурхае чалавека на шлях духоўнай пагібелі.

У шэрагу кніг Старога Запавету Сатаной называецца анёл, які выпрабоўвае веру праведніка (гл. Иов.1 :6-12). У Евангеллях паказваецца, што Сатана упаў з неба (Лк.10: 18). Апостал Павел сцвярджае, што Сатана здольны змяняцца (μετασχηματίζεται) у анёла святла (άγγελον φωτός) (2Кор.11: 14). У Апакаліпсісе Сатана выступае як Цмок і Д'ябал - правадыр цёмных анёлаў у бітве з арханёлам Міхаілам (Откр.12 :7-9; 20:2,3, 7-9).