Калій: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат дадаў: mrj:Калий
др r2.5.4) (робат дадаў: sa:पोटासियम्
Радок 108: Радок 108:
[[ro:Potasiu]]
[[ro:Potasiu]]
[[ru:Калий]]
[[ru:Калий]]
[[sa:पोटासियम्]]
[[sah:Калиум]]
[[sah:Калиум]]
[[scn:Putassa]]
[[scn:Putassa]]

Версія ад 13:18, 28 чэрвеня 2011

Калій (лац.: Kalium) Kхімічны элемент I групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 19. Канфігурацыя электронных абалонак: 4s1. Належыць да шчолачных металаў. Атамная маса 39,1. Ізатопы: 39K (93,08%) , 41K (6,91%) – стабільныя і слаба радыёактыўны 40K (0,01%) з перыядам паўраспаду 1,32•109 год.

Упершыню атрыманы ў свабодным выглядзе Г. Дэві у 1807 годзе.

Зямная кара утрымлівае 2,5 % па масе (7-е месца па распаўсюджанасці). Уваходзіць у склад шматлікіх мінералаў.

Простае рэчыва: серабрыста-белы метал, пластычны, мяккі. Шчыльнасць: 862 кг/кубічны метр, тэмпература плаўлення – 63,55 градусаў Цэльсія, тэмпература кіпення – 776 градусаў Цэльсія. Солі Н. афарбоўваюць полымя ў фіялетавы колер.

Прыродныя крыніцы: сільвін KCl, сільвінітKCl•NaCl, карналіт KCI•MgCI2•6H2O. Найбуйнейшыя радовішчы калійнай солі — у Канадзе (каля Саскачэвана), на Урале (раён Солікамска — Бярэзнікаў), у Беларусі (Салігорск). Вялікія радовішчы — у ЗША, Узбекістане, Германіі. Утрыманне K2O в прамысловых радовішчах 12—30%.

Металічны К. атрымліваюць шляхам уздзеяння металічнага натрыю на гідраксід або хларыд К..

Хімічныя ўласцівасці

Хімічна актыўны шчолачны метал, на паветры хутка акісляецца, энергічна рэагуе з вадою і кіслотамі, галагенамі, пры павышаных тэмпературах злучаецца з серай, селенам, тэлурам, вугляродам. Валентнасць: 1. Ступень акіслення ў злучэннях: +1.

Найважнейшыя злучэнні і сферы іх выкарыстання

Найважнейшае гаспадарчае значэнне маюць Калійныя угнаенні.