Цэнтрабежная сіла: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат дадаў: kk:Центрден тепкіш күш
Xqbot (размовы | уклад)
др r2.7.2) (робат дадаў: eo:Centrifuga forto
Радок 22: Радок 22:
[[el:Φυγόκεντρος δύναμη]]
[[el:Φυγόκεντρος δύναμη]]
[[en:Centrifugal force]]
[[en:Centrifugal force]]
[[eo:Centrifuga forto]]
[[es:Fuerza centrífuga]]
[[es:Fuerza centrífuga]]
[[et:Tsentrifugaaljõud]]
[[et:Tsentrifugaaljõud]]

Версія ад 22:03, 1 жніўня 2011

Цэнтрабе́жная сі́ласіла інерцыі, што дзейнічае на цела ў неінерцыяльнай сістэме адліку, якая верціцца адносна інерцыяльнай сістэмы. Цэнтрабежнай яна завецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.

Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць законы Ньютана.

У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з вуглавой хуткасцю , на аго павінна дзейнічаць сіла F, якая надасць яму нармальнае паскарэнне , дзе r – радыус вярчэння. Адпаведна да другога закона Ньютана, гэтая сіла павінна быць роўная , дзе m – маса цела. У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа восі з той жа вуглавой хуткасцю , цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся першы закон Ньютана, трэба ўвесці сілу , роўную да сілы F па велічыні і адваротную па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпеведнасці да першага закона Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.

Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае

Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая хуткасць v і чым меншы радыус r.