Бітва пад Хацінам (1621): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: {{вызнч|1=бітва пад Хоцінам}} (2 верасня9 кастрычніка 1621), бітва паміж саюзнымі войскам...
 
Радок 19: Радок 19:
[[category:бітвы Еўропы]]
[[category:бітвы Еўропы]]
[[category:бітвы Еўропы 17 ст.]]
[[category:бітвы Еўропы 17 ст.]]

[[en:Battle of Khotyn (1621)]]
[[hu:Chocimi csata (1621)]]
[[pl:Bitwa pod Chocimiem (1621)]]
[[uk:Хотинська битва 1621]]

Версія ад 21:54, 2 кастрычніка 2007

Шаблон:Вызнч (2 верасня9 кастрычніка 1621), бітва паміж саюзнымі войскамі Рэчы Паспалітай і ўкраінскага казацтва (кам., адпаведна, Ян Хадкевіч (потым Станіслаў Любамірскі) і Пётр Сагайдачны; каля 58 тыс.ч.) і Атаманскай імперыі (кам. султан Асман II; каля 200 тыс.ч.) каля мястэчка Хоцін у час вайны Рэчы Паспалітай і Турцыі.

Войска РП, колькасна значна слабейшае, трымала абарону ва ўмацаваным табары і вымусіла туркаў падпісаць перамір'е і спыніць вайну. Адна з вядомых бітваў, дзе значны ўдзел узяла гусарыя.

Сілы бакоў

Войска РП складалася з рэгулярнага кантынгенту (28 тыс. ч.) пад камандай Яна Хадкевіча (пасля яго смерці ў час бітвы каманду ўзяў Станіслаў Любамірскі), да якога далучыўся кантынгент украінскага казацтва (30 тыс.ч.) пад камандай Пятра Сагайдачнага. Недалёка ад Хоціна над Днястром быў закладзены ўмацаваны табар, які загарадзіў дарогу турэцка-татарскаму войску. У складзе войска былі значныя сілы гусарыі (да 8 тыс.ч.).

Турэцка-татарскае войска налічвала да 200 тыс. ч. (гэтая колькасць, магчыма, перабольшаная).

Бітва

Камандаванне РП прыняло тактыку абароны пяхотай на земляных валах табара, і контратакаў конніцай, асабліва гусарыяй, пад агнявым прыкрыццём з валоў. Атаманскае войска раз за разам штурмавала табар, і некалькі разоў было блізкае да прарыву, як, напрыклад, пры шутрме 7 верасня, калі Хадкевіч асабіста павёў у контратаку тры гусарскія і адну райтарскую харугвы. Запасы ў табары вычэрпваліся і расказваецца, што ў дзень падпісання перамір'я ў табары не было ані харчу, ані фураж, і заставалася толькі адна бочка пораху.

крыніцы

  • J. Cichowski, A. Szulczynski. Husaria. — Warszawa, WMON, 1977. — 267 с., іл.