Сафокл: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат дадаў: ia:Sophocles |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
Граў важную ролю пры ўвядзенні ў [[Старажытныя Афіны|Афінах]] культу Асклепія ([[420 да н.э.|420]]—[[419 да н.э.]]), і за гэта, відаць, атрымаў і рэлігійныя гонары — пасля смерці, як паўбог, атрымаў імя Дэксій. |
Граў важную ролю пры ўвядзенні ў [[Старажытныя Афіны|Афінах]] культу Асклепія ([[420 да н.э.|420]]—[[419 да н.э.]]), і за гэта, відаць, атрымаў і рэлігійныя гонары — пасля смерці, як паўбог, атрымаў імя Дэксій. |
||
Сын Софіла; ані разу не пакідаў [[Старажытныя Афіны|Афінаў]]. Меў спакойны, ураўнаважаны характар, цешыўся агульнай любоўю; сябраваў з [[Перыкл]]ам. Верагодныя выявы — бюст гераізаванага Сафокла з павязкай жраца (захоўваецца у Ватыкане) і яго відавочныя копіі, таксама копія прыжыццёвай статуі (у музеі Латэранскага палацу |
Сын Софіла; ані разу не пакідаў [[Старажытныя Афіны|Афінаў]]. Меў спакойны, ураўнаважаны характар, цешыўся агульнай любоўю; сябраваў з [[Перыкл]]ам. Верагодныя выявы — бюст гераізаванага Сафокла з павязкай жраца (захоўваецца у Ватыкане) і яго відавочныя копіі, таксама копія прыжыццёвай статуі (у музеі Латэранскага палацу. На беларускую мову творы Сафокла перакладалі Ю.Дрэйзін, Л.Баршчэўскі. |
||
Літаратура |
|||
Сафокль. Антыгона. Менск, 1926. Эсхіл. Прыкуты Праметэй; Сафокл. Антыгона. Мн., 1993. Сафокл. Эдып-цар // Дзеяслоў. 2009. №6 (43). |
|||
<ref name=par>Партрэты...</ref>. |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
Версія ад 09:28, 9 кастрычніка 2011
Шаблон:Вызнч (497, Калон (Атыка) — 406 да н.э.): старажытнагрэчаскі драматург.
Аўтар трагедый. 18 разоў перамагаў са сваімі творамі на конкурсах, усе іншыя разы браў другое месца.
Граў важную ролю пры ўвядзенні ў Афінах культу Асклепія (420—419 да н.э.), і за гэта, відаць, атрымаў і рэлігійныя гонары — пасля смерці, як паўбог, атрымаў імя Дэксій.
Сын Софіла; ані разу не пакідаў Афінаў. Меў спакойны, ураўнаважаны характар, цешыўся агульнай любоўю; сябраваў з Перыклам. Верагодныя выявы — бюст гераізаванага Сафокла з павязкай жраца (захоўваецца у Ватыкане) і яго відавочныя копіі, таксама копія прыжыццёвай статуі (у музеі Латэранскага палацу. На беларускую мову творы Сафокла перакладалі Ю.Дрэйзін, Л.Баршчэўскі.
Літаратура
Сафокль. Антыгона. Менск, 1926. Эсхіл. Прыкуты Праметэй; Сафокл. Антыгона. Мн., 1993. Сафокл. Эдып-цар // Дзеяслоў. 2009. №6 (43). [1].
Зноскі
- ↑ Партрэты...