Паўль Гайзэ: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат Дадаем: be-x-old:Паўль Хэйзэ |
−Катэгорыя:Постаці нямецкай літаратуры; +Катэгорыя:Нямецкамоўныя паэты; ±Катэгорыя:Пісьменнікі→[[Катэгорыя:Пісьменнікі Герма... |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[File:Adolf Friedrich Erdmann von Menzel 042.jpg|thumb|]] '''Паўль Хейзэ''' (Гейзэ; ням. Paul Johann Ludwig von Heyse, [[15 сакавіка]] [[1830]], [[Берлін]] |
[[File:Adolf Friedrich Erdmann von Menzel 042.jpg|thumb|]] '''Паўль Хейзэ''' (Гейзэ; ням. Paul Johann Ludwig von Heyse, [[15 сакавіка]] [[1830]], [[Берлін]] — [[2 красавіка]] [[1914]], [[Мюнхен]]) — нямецкі [[пісьменнік]], лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па літаратуры|Нобелеўскай прэміі па літаратуры]] (1910) «за мастацкасць, ідэалізм, якія ён дэманстраваў на працягу ўсяго свайго доўгага і прадуктыўнага творчага шляху ў якасці лірычнага [[паэт]]а, [[драматург]]а, раманіста і аўтара вядомых ўсім свеце навел». Ён выдаў 24 тома навел, 6 раманаў, каля 60 п'ес і 9 паэтычных зборнікаў. |
||
Разам з Э. Гейбелем, Ф. Бодэнштэдтам, Т. Лінгам і іншымі утварыў так званы Мюнхенскі гурток паэтаў-эстэтаў, прыхільнікаў чыстага мастацтва. |
Разам з Э. Гейбелем, Ф. Бодэнштэдтам, Т. Лінгам і іншымі утварыў так званы Мюнхенскі гурток паэтаў-эстэтаў, прыхільнікаў чыстага мастацтва. |
||
{{DEFAULTSORT:Хейзэ}} |
{{DEFAULTSORT:Хейзэ}} |
||
{{Нобелеўская прэмія/літаратура}} |
{{Нобелеўская прэмія/літаратура}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
[[Катэгорыя:Асобы]] |
||
[[Катэгорыя:Пісьменнікі]] |
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Германіі]] |
||
[[Катэгорыя:Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па літаратуры]] |
[[Катэгорыя:Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па літаратуры]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Нямецкамоўныя паэты]] |
||
[[an:Paul Johann Ludwig von Heyse]] |
[[an:Paul Johann Ludwig von Heyse]] |
Версія ад 14:48, 27 кастрычніка 2011
Паўль Хейзэ (Гейзэ; ням. Paul Johann Ludwig von Heyse, 15 сакавіка 1830, Берлін — 2 красавіка 1914, Мюнхен) — нямецкі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1910) «за мастацкасць, ідэалізм, якія ён дэманстраваў на працягу ўсяго свайго доўгага і прадуктыўнага творчага шляху ў якасці лірычнага паэта, драматурга, раманіста і аўтара вядомых ўсім свеце навел». Ён выдаў 24 тома навел, 6 раманаў, каля 60 п'ес і 9 паэтычных зборнікаў.
Разам з Э. Гейбелем, Ф. Бодэнштэдтам, Т. Лінгам і іншымі утварыў так званы Мюнхенскі гурток паэтаў-эстэтаў, прыхільнікаў чыстага мастацтва.