Вікенцій Ігнатавіч Дмахоўскі: Розніца паміж версіямі

Вікенцій Ігнатавіч Дмахоўскі
Вікенцій Ігнатавіч Дмахоўскі
Дата нараджэння	1807
Месца нараджэння	Нагародавічы
Дата смерці	22 лютага 1862
Месца смерці	Вільна
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Бацька	Ігнацы Дмахоўскі[d]
Маці	Марыя з Зяновічаў[d]
Дзеці	Уладзіслаў Дмахоўскі
Род дзейнасці	мастак
Жанр	Жывапіс
Вучоба	Шчучынскі піярскі калегіум; Віленскі ўніверсітэт;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 20:48, 22 снежня 2011

Вікенцій Ігнатавіч ДМАХОЎСКІ (1807, в. Нагародавічы — 22 лютага 1862, Вільна) — мастак.

Біяграфія

Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў Шчучыне, паводле некаторых звестак таксама вучыўся у Навагрудку. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у Віленскі ўніверсітэт на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў Яна Рустэма. Прымаў удзел у Літападаўскім паўстанні (1830—1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у Прусію. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў Вільню. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры, у т.л. Х. Скірмунт і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.

Віленскі перыяд у творчасці В. Дмахоўскага прынёс шматлікія і разнастайныя творы, але краявіды радзімы асабліва хвалявалі мастака, гэта адчуваецца ва ўсіх творах мастака: «На начлезе», «Каля пераправы», «Навагрудак», «Возера Свіцязь», «Радзіма» («Двор у Нагародавічах», 1843) і інш. Працаваў мастак шмат, сучаснікі налічвалі больш за сто пейзажаў і жанравых карцін. В. Дмахоўскага называлі «Клод Ларэн віленскіх ваколіц», як і французскі жывапісец 17 ст., В. Дмахоўскі быў мастаком-рамантыкам, знаходзіў у штодзённым жыцці эмацыянальны настрой, паэзію і веліч. Творчая спадчына мастака захоўваецца ў музеях Літвы і Польшы.

Таксама В. Дмахоўскі вядомы як скульптар і сцэнограф. У 1850—1854 г. афармляў спектаклі ў Віленскім гарадскім тэатры («Галька» С. Манюшкі, «Італьянка ў Алжыры» Дж. Расіні, «Фаварытка» Г. Даніцэці і інш.).

Сын В. Дмахоўскага — Уладзіслаў Дмахоўскі, таксама жывапісец.

Галерэя

Крыжакі перад атакай замка Пуня
Кляштар у Пажайсце
Туганавічы, двор і пуня
Лясны пажар
Руіны замка на возеры Троцкім

Літаратура

Дробаў Л. М. Мастакі XIX стагоддзя. — Мінск, «Беларусь», 1971.
Старонка Вінцэнта Дмахоўскага // на pawet.net

@@ Радок 26: / Радок 26: @@
 '''Вікенцій Ігнатавіч ДМАХОЎСКІ''' ({{ДН|||1807}}, в. [[Вёска Нагародавічы|Нагародавічы]] — {{ДС|22|2|1862}}, [[Горад Вільнюс|Вільна]]) — мастак.
+== Біяграфія ==
 Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў [[Горад Шчучын|Шчучыне]], паводле некаторых звестак таксама вучыўся у [[Горад Навагрудак|Навагрудку]]. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у [[Віленскі ўніверсітэт]] на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў [[Ян Рустэм|Яна Рустэма]]. Прымаў удзел у [[Паўстанне 1830-1831|Літападаўскім паўстанні]] (1830—1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у [[Каралеўства Прусія|Прусію]]. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў [[Горад Вільнюс|Вільню]]. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры, у т.л. [[Гелена Скірмунт|Х. Скірмунт]] і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.