Народнае дойлідства Беларусі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
| Радок 30: | Радок 30: | ||
== Дэкаратыўныя элементы == |
== Дэкаратыўныя элементы == |
||
{{зноскі}} |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Версія ад 22:47, 22 снежня 2011
Народнае дойлідства Беларусі — паняцце, умоўна аб'яднаўчае ў сабе дзве формы архітэктурнай творчасці на Беларусі: традыцыйную і «самаробную» (непрафесійную) архітэктуру. Традыцыйнай архітэктурай для Беларусі з'яўляецца т. з. драўляная архітэктура. Драўляная архітэктура мае дзве прынцыповыя канструктыўныя сістэмы: зрубную і каркасную. У яе аснове ляжыць адпаведна зруб ці клець з дзвюх- ці чатырохсхільным дахам.
Гісторыя
Сучаснае народнае дойлідства
Рэгіянальныя асаблівасці
Паазер'е
Для Паазер'я ўласцівыя хаатычная забудова паселішчаў, але з падпарадкаваннем пэўным заканамернасцям, а таксама выкарыстанне замкнёных і асіметрычных прыёмаў у аб'ёмна-планіровачных рашэннях сядзіб і асобных пабудоў, што гарманічна злучае архітэктуру з прыродным асяроддзем. Адчуваецца імкненне аб'яднаць пад адным дахам розныя функцыі. Характэрны сціплыя дэкаратыўныя прыёмы.[1]
Падняпроўе
Панёманне
Усходняе Палессе
Заходняе Палессе
Цэнтральная Беларусь
Планіроўка паселішчаў
Тыпы пабудоў
Планіроўка двара
Тэхнічныя асаблівасці
Канструктыўныя элементы
На тэрыторыі сучаснай Беларусі зруб вядомы з ІІ-ІІІ стст., калі ён прыйшоў на змену больш архаічнай слупавой канструкцыі збудаванняў. А з ў Х-ХІІІ стст. зрубная тэхніка стала пануючай на Беларусі. У далейшым на аснове зруба як планава-прасторавай адзінкі збудаванняў у выніку вар’іраваньня параметраў саміх збудаванняў і іх завяршэння былі вынайдзены разнастайныя віды кампазіцый: падоўжана-восевая, цэнтрычная і ярусная. Асабліва гэта характэрна для культавай архітэктуры.
На Беларусі па традыцыі зруб рабіўся адкрытым, не абмазваўся глінай і не тынкаваўся. Для ўцяплення пазы між бярвенняў маглі закладвацца імхом, або замазвацца глінай. Ужо ў ХХ ст. шырокае распаўсюджанне атрымала практыка ашалёўвання зруба хаты звонку.
Звычайна першы вянок зруба рабіўся з моцнага дрэва (дуба), якое магло класціся проста на зямлю ці на спецыяльныя калодкі (штандары) ці камяні па вуглах.
Дэкаратыўныя элементы
Зноскі
Літаратура
- Якімовіч, Ю. А. Драўлянае дойлідства беларускага Палесся. Мн., 1978.
- Сабаленка, Э. Р., Гуркоў, У. С., Іваноў, У. М., Супрун, Дз. Д. Беларускае народнае жыллё. Мн., 1973
- Локотко А.И. Белорусское народное зодчество. Середина XIX–XX в. Мн., 1991.
- Якимович Ю.А. Зодчество Белоруссии XVI — середины XVII в. Мн., 1991.