Жак Касіні: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др Bot: + Шаблон:Normdaten |
||
Радок 50: | Радок 50: | ||
[[sv:Jacques Cassini]] |
[[sv:Jacques Cassini]] |
||
[[uk:Жак Кассіні]] |
[[uk:Жак Кассіні]] |
||
{{Normdaten |
|||
|PND=117648388 |
|||
|LCCN=n/2001/60616 |
|||
|VIAF=37217127 |
|||
|SELIBR= |
|||
|GKD= |
|||
|SWD= |
|||
|WP= |
|||
}} |
Версія ад 16:19, 30 снежня 2011
Жак Касіні (фр.: Jacques Cassini; (18 лютага 1677- 15 красавіка 1756) — французскі астраном, сын Ж. Д. Касіні.
Біяграфія
Нарадзіўся ў Парыжскай абсерваторыі, у 1691 скончыў Мазарыніеўскі калеж і з гэтага часу працаваў у Парыжскай абсерваторыі, якую ўзначаліў пасля смерці бацькі.
Асноўныя працы прысвечаны вызначэнню фігуры Зямлі, вывучэнню планет і іх спадарожнікаў, камет. Дапамагаў бацьку ў астранамічных назіраннях і геадэзічных вымярэннях. У 1695 суправаджаў яго ў паездцы па Італіі, затым наведаў Фляндрыю, Нідэрланды, Англію, дзе выканаў вялікую колькасць астранамічных і геадэзічных вымярэнняў. У 1700—1701 удзельнічаў у вымярэнні паўднёвай дугі Парыжскага мэрыдыяна; у 1718 завяршыў вымярэнне паўночнай часткі гэтага мерыдыяна, давёўшы яго да Дзюнкерка. У спрэчцы аб форме фігуры Зямлі займаў памылковую пазіцыю, лічачы яе выцягнутым сфероідам. Прапанаваў метад вызначэння даўгаты з назіранняў пакрыццяў зорак і планет Месяцам. Вывучаў арбіты спадарожнікаў планет, будову кольцаў Сатурна. Выканаў шмат назіранняў камет. Вывучаў марскія прылівы. Пасля адкрыцця Э. Галеям уласных рухаў зорак першым пачаў іх вымярэнні. Быў перакананым картэзіянцам і праціўнікам тэорыі сусветнага прыцягнення, імкнуўся факты назіранняў інтэрпрэтаваць з дапамогай тэорыі віхроў.
Член Парыжскай АН (1699), член Лонданскага каралеўскага таварыства (1698).
У яго гонар названы кратар на Месяцы і астэроід № 24102.
Публікацыі
- De la grandeur et de la figure de la terre (1720)
- Méthode de determiner si la terre est sphérique ou non (1738)
- Éléments d’astronomie (1740)
- Tables astronomiques du Soleil, de la Lune, des Planètes, Des Étoiles Fixes Et Des Satellites De Jupiter Et De Saturne (1740)
- Traité de la Comète qui a paru en décembre 1743 & en janvier, février & mars 1744 avec Jean Philippe de Chéseaux
- Addition aux Tables astronomiques (1756)
Літаратура
- Колчинский И.Г.,Корсунь А.А.,Родригес М.Г. Астрономы.Биографический справочник. — Киев: Наукова думка, 1986.