Іван Ігнатавіч Краскоўскі

Іван Ігнатавіч Краскоўскі
Іван Ігнатавіч Краскоўскі
Нараджэнне	24 чэрвеня 1880; Дубічы Царкоўныя, Бельскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Смерць	23 жніўня 1955 (75 гадоў); Браціслава, Чэхаславакія;
Месца пахавання	Славічча удалле[d];
Дзеці	Людміла Іванаўна Краскоўская
Партыя	Беларуская сацыялістычная грамада; Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя;
Член у	Беларускі нацыянальны камітэт;
Адукацыя	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт;
Дзейнасць	публіцыст
Месца працы	Дзвінская дзяржаўная беларуская гімназія;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Ігнатавіч Краскоўскі (псеўд. Кій; 24 чэрвеня 1880, в. Дубічы, Бельскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Гайнаўскі павет, Падляшскае ваяводства, Польшча — 23 жніўня 1955, Браціслава, Славакія) — беларускі палітычны дзеяч, публіцыст, педагог. Бацька археолага і гісторыка Людмілы Краскоўскай.

Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт. Працаваў у Кіеве ў Зямельным саюзе. Член БСГ; БСДП. У верасні 1917 на з'ездзе народаў у Кіеве прадстаўляў беларускія нацыянальныя арганізацыі. Арыштаваны бальшавікамі 18.12.1917. У 1918 уваходзіў у склад урада Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР); быў паслом УНР у Грузіі. У 1920 старшыня Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. З 1922 дырэктар Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі (цяпер Даўгаўпілс, Латвія). З лета 1925 у Мінску, працаваў у БДУ, Інбелкульце (потым БелАН). Старшыня сацыяльна-культурнай секцыі і член прэзідыума Дзяржплана БССР. З 1930 у Дзяржплане СССР. У перыёдыцы быў змешчаны анонс яго кнігі «Гісторыя Беларусі».

Арыштаваны АДПУ СССР 8.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Этапаваны для следства ў Мінск. Пастановай Калегіі АДПУ ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Самару. Зноў арыштаваны НКУС СССР 4.11.1937. Рашэннем ад 4.3.1940 тэрмін папярэдняга зняволення залічаны ў тэрмін адбывання пакарання; вызвалены 19.3.1940. Пасля вайны выехаў у Чэхаславакію да дачкі, якая працавала ў музеі ў Браціславе. Па першым прысудзе рэабілітаваны 22.5.1962, па другім прысудзе рэабілітаваны Куйбышаўскім абласным судом 10.6.1988.

Пахаваны на браціслаўскіх могілках Славічча удалле.

Выбраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

На порозі нового життя // Літературно-науковій вістнік. К., 1919.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 456. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
Клімовіч М., Міхнюк У. Краскоўскі Іван Ігнатавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — С. 250. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
Краскоўскі Іван Ігнатавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 400. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 3. Кніга 2 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Мн., 2005.
- Błaszczak T., Matiash I., Michaluk D. Iwan Kraskowski (1880–1955). W służbie Białorusi i Ukrainy. — Białystok.: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Polskie Towarzystwo Historyczne, 2019. — ISBN 978-83-60456-51-4. (польск.)
- Міхнюк У. «Невінаватым ад нас не выйдзеш…» // Беларуская мінуўшчына. 1995, № 6.
- Крывіцкія руны: Беларускія пісьменнікі Латвіі / Укл. i прадм. С. Панізьніка. — Мн.: «Беларускі кнігазбор», 2003. — 340 с. — ISBN 985-6730-29-5.