Інерцыяльная сістэма адліку

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзве сістэмы адліку, адна з якіх рухаецца са скорасцю адносна другой

Інерцыя́льная сістэ́ма адлі́ку — сістэма адліку, у якой мае месца інерцыя — захаванне скорасці целам, на якое на аказваюцца вонкавыя ўздзеянні (свабодным целам). Інакш кажучы, гэта сістэмы, у якіх выконваецца першы закон Ньютана. Наяўнасць такіх сістэм сцвярджаецца гэтым жа законам. Паводле прынцыпа адноснасці Галілея ўсе інерцыяльныя сістэмы з'яўляюцца фізічна эквівалентнымі.

Інерцыяльнай сістэмай з'яўляецца любая сістэма адліку, што рухаецца адносна іншай інерцыяльнай сістэмы з пастаяннай скорасцю. Інакш кажучы, усе інерцыяльныя сістэмы адліку рухаюцца адна адносна адной з пастаяннай скорасцю. Сістэма, што рухаецца адносна інерцыяльнай сістэмы адліку з паскарэннем, з'яўляецца неінерцыяльнай.

Відавочна, што сістэма адліку, звязаная са свабодным целам, з'яўляецца інерцыяльнай. Але на самай справе такую сістэму знайсці немагчыма, бо свабодных цел у прыродзе не існуе. Таму паняцце інерцыяльнай сістэмы з'яўляецца абстракцыяй, а ўсе рэальныя сістэмы адліку з'яўляюцца неінерцыяльнымі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]