Адсорбцыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Адсорбцыя (лац.: ad — на, пры; sorbeo - паглынаю) — у шырокім сэнсе, працэс змены канцэнтрацыі ў паверхні падзелу двух фаз, а ў больш вузкім і ўжывальным — гэта павышэнне канцэнтрацыі аднаго рэчыва (газ, вадкасць) у паверхні іншага рэчывы (вадкасць, цвёрдае цела).

Асноўныя паняцці[правіць | правіць зыходнік]

Паглынутае рэчыва, якое яшчэ знаходзiцца ў аб'ёме фазы, завуць адсарбтыў, паглынутае - адсарбат. У больш вузкім сэнсе пад адсорбцыяй часта разумеюць паглынанне прымешкаў з газу або вадкасці цвёрдым рэчывам (у выпадку газу і вадкасці) або вадкасцю (у выпадку газу) — адсарбентам. Пры гэтым, як і ў агульным выпадку адсорбцыі, адбываецца канцэнтраванне прымешку на мяжы падзелу адсарбент-вадкасць або адсарбент-газ. Працэс, зваротны адсорбцыі, гэта значыць перанос рэчыва з паверхні падзелу фаз ў аб'ём фазы, заваецца дэсорбцыяй.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Хімічны слоўнік навучэнца. — Мн.: Народная асвета, 2004 — С. 7. // Адсорбцыя