Алег Сяргеевіч Нікіфарэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Алег Нікіфарэнка
Поўнае імя Алег Сяргеевіч Нікіфарэнка
Нарадзіўся 17 сакавіка 2001(2001-03-17)[1] (23 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 180 см[3]
Вага 76 кг[3]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь БАТЭ
Нумар 10
Маладзёжныя клубы
0000—2018 Беларусь Дняпро (Магілёў)
2015—2018 →  Беларусь РДВАР (Мінск)
Клубная кар’ера[* 1]
2018 Беларусь Дняпро (Магілёў) 0 (0)
2018—2020 Беларусь Дынама (Брэст) 3 (0)
2020 →  Беларусь Рух (Брэст) 16 (5)
2021—2022 Беларусь Рух (Брэст) 15 (1)
2022 →  Беларусь Іслач (Мінскі раён) 13 (3)
2022 Беларусь Іслач (Мінскі раён) 14 (2)
2023 Беларусь Дынама (Мінск) 12 (2)
2024— Беларусь БАТЭ (Барысаў)
Нацыянальная зборная[* 2]
2017 Беларусь Беларусь (да 17) 2 (0)
2019 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (0)
2021—2022 Беларусь Беларусь (да 21) 12 (3)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 19 студзеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 12 ліпеня 2022

Алег Нікіфарэнка (нар. 17 сакавіка 2001) — беларускі футбаліст, паўабаронца барысаўскага БАТЭ.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец магілёўскага «Дняпра», у 2015 годзе перабраўся ў Акадэмію АБФФ, якая функцыянавала на базе мінскага Рэспубліканскага дзяржаўнага вучылішча алімпійскага рэзерву (РДВАР). У чэрвені 2018 года пасля заканчэння навучання вярнуўся ў «Дняпро» і стаў выступаць за дубль, аднак ужо ў жніўні таго ж года перайшоў у брэсцкае «Дынама». У сезоне 2019 стаў прыцягвацца да асноўнай каманды дынамаўцаў, дэбютаваў у Вышэйшай лізе 25 мая 2019 года, выйшаўшы на поле ў другім тайме ў матчы з гродзенскім «Нёманам» (6:1).

У сакавіку 2020 года на правах арэнды стаў іграком брэсцкага «Руха»[4]. Спачатку гуляў за дубль, пасля стаў прыцягвацца да асноўнай каманды, дзе звычайна выхадзіў на замену, а пазней стаў з’яўляцца і ў стартавым складзе. У студзені 2021 года перайшоў у «Рух» на трывалай аснове[5]. У сезоне 2021 пераважна выхадзіў на замену.

У пачатку 2022 года рыхтаваўся да новага сезона з брэсцкім клубам, а ў сакавіку, пасля таго як «Рух» зняўся з Вышэйшай лігі, быў аддадзены ў арэнду ў «Іслач»[6]. У ліпені 2022 года падпісаў паўнавартасны кантракт з клубам з Мінскага раёна[7].

У студзені 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Іслач»[8] і неўзабаве стаў іграком мінскага «Дынама»[9]. У сталічным клубе пераважна выхадзіў на замену, з лета 2023 года перастаў з’яўляцца на полі. У студзені 2024 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Дынама»[10] і перайшоў у барысаўскі БАТЭ[11].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У кастрычніку 2017 года ў складзе юнацкай зборнай Беларусі (да 17 гадоў) прымаў удзел у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Еўропы.

У кастрычніку 2019 года выступаў за юніёрскую зборную Беларусі (да 19 гадоў) у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Еўропы.

26 сакавіка 2021 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, калі выйшаў на замену ў другім тайме таварыскага матча супраць Арменіі (2:1).

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2018 (1) дубль Дняпро Беларусь 4 1
2018 (2) дубль Дынама (Брэст) Беларусь 6 4
2019 Д1 Дынама (Брэст) Беларусь 3 0
2020 Д1 Рух Беларусь 16 5
2021 Д1 Рух Беларусь 15 1
2022 Д1 Іслач Беларусь 27 5
2023 Д1 Дынама (Мінск) Беларусь 12 2

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Oleg Nikiforenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ https://rukh.by/item/758-oleg-nikiforenko-igrok-rukha
  3. ↑ а б https://fcisloch.by/player.asp?id=Oleg-Nikiforenko-600&season=2023MEN
  4. ↑ Никифоренко - пятый футболист брестского "Динамо", арендованный "Рухом" (руск.). football.by (19 сакавіка 2020). Праверана 19 студзеня 2023.
  5. ↑ "Рух" подписал Никифоренко по схеме 1+1 (руск.). football.by (13 студзеня 2021). Праверана 19 студзеня 2023.
  6. ↑ Никифоренко проведет первую половину сезона-2022 в "Ислочи" (руск.). football.by (16 сакавіка 2022). Праверана 19 студзеня 2023.
  7. ↑ Никифоренко подписал контракт с "Ислочью" (руск.). football.by (16 ліпеня 2022). Праверана 19 студзеня 2023.
  8. ↑ Футбол. Чемпионат Беларуси. Олег Никифоренко покинул "Ислочь" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (3 студзеня 2023). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2023. Праверана 4 студзеня 2023.
  9. ↑ Футбол. Олег Никифоренко подписал контракт с минским "Динамо" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (19 студзеня 2023). Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2023. Праверана 19 студзеня 2023.
  10. ↑ Минское "Динамо" рассталось с полузащитником Никифоренко (руск.). football.by (4 студзеня 2024). Праверана 19 студзеня 2024.
  11. ↑ Олег Никифоренко сменил столичное "Динамо" на БАТЭ (руск.). football.by (18 студзеня 2024). Праверана 19 студзеня 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алег_Сяргеевіч_Нікіфарэнка&oldid=4661263"