Аляксандр Аляксандравіч Аваеў

Аляксандр Аляксандравіч Аваеў
Аляксандр Аляксандравіч Аваеў
Дзейнасць	ваенны, протаіерэй
Нараджэнне	8 сакавіка 1882; Цвер, Цвярскі павет[d], Цвярская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	1958; Гданьск, Гданьскае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка;
Пахаванне	Вармінска-Мазурскае ваяводства;

Аляксандр Аляксандравіч Аваеў (руск.: Александр Михайлович Аваев) (? — пасля 1946, Гданьск, Польшча) — протаіерэй.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Былы капітан 2-га мартэйнага артылерыйскага парку ў Маскве, напачатку 1910-х гг. пакінуў ваенную службу і паступіў паслушнікам у Опцінскі манастыр, вёў летапіс скіта Опцінай Пустэльні (31 верасня 1911 — 27 ліпеня 1914 гг.), мабілізаваны падчас 1-й сусветнай вайны (1914 г.), патрапіў у палон да немцаў (1915—1917 гг.), пасля заканчэння вайны застаўся ў Германіі, святар (1923 г.), пасвячэнне здзейсніў мітрапаліт Яўлогій (Георгіеўскі) у Берліне, плябан царквы ў в.Феодэрвальдэ ва Усходняй Прусіі (1922—1923 гг.), плябан царквы аднаверскай абшчыны ў Экеосдорфе (г. Воінава) ва Усходняй Прусіі (1923—1945 гг.), быў пад юрысдыкцыяй мітрапаліта Яўлогія, протаіерэй (7 студзеня 1931 г.), плябан місіянерскай абшчыны ў г. Мемель (1941—1944 гг.), плябан царквы ў г.Данцыге (1945 г.), прыняты ў клір Польскай праваслаўнай царквы (14 чэрвеня 1946 г.), больш звестак пра яго не маецца.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Евлогий (Георгиевский), митр. Путь моей жизни. Воспоминания митр. Евлогия, излож. По его рассказам Т.Манухиной / Предисл. и послесл. Т. И. Манухиной. — П.: Ymca-Press, 1948.