Аляксей Іванавіч Карзухін

Аляксей Іванавіч Карзухін
Дата нараджэння	11 (23) сакавіка 1835
Месца нараджэння	Уктускі завод[d], Екацярынбургскі павет[d], Пермская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	18 (30) кастрычніка 1894 (59 гадоў)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Месца пахавання	Ціхвінскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт і жанравы жывапіс
Вучоба	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1863)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Іванавіч Карзухін (руск.: Алексе́й Ива́нович Корзу́хин, 1835 — 1894, Санкт-Пецярбург) — рускі жывапісец.

Сын прыгоннага. Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1858-63). Удзельнік «Бунту чатырнаццаці», у 1863 годзе пакінуў АМ, стаў членам арцелі мастакоў. З 1868 года акадэмік Пецярбургскай АМ. Член-заснавальнік Таварыства перасоўных мастацкіх выставак. Для творчасці Карзухіна характэрныя сацыяльна-выкрывальны скіраванасць і жывая нязмушанасць жанравых сцэн. Творы: «Вяртанне з сельскага кірмашу» (1868), «Перад споведдзю» (1877), «У манастырскай гасцініцы» (1882) — усе ў Траццякоўскай галерэі; партрэт М. І. Пяскова (1863), «Птушыныя ворагі» (1887), «Ля акрайца хлеба» (1890) — усе ў Рускім музеі.