Антонью Фелісьяну ды Каштылью
| Антонью Фелісьяну ды Каштылью | |
|---|---|
| António Feliciano de Castilho | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 28 студзеня 1800[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 18 чэрвеня 1875[1][3][…] (75 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Júlio de Castilho[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | |
| Кірунак | рамантызм |
| Мова твораў | партугальская |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Анто́нью Фелісья́ну ды Кашты́лью (парт.: António Feliciano de Castilho; 28 студзеня 1800, Лісабон, Партугалія — 18 чэрвеня 1875, Лісабон, Партугалія) — партугальскі паэт-рамантык.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Аслеп у 6-гадовым узросце. Вучыўся ва ўніверсітэце Каімбры. Падчас паўстання ў 1820 годзе супраць англійскай акупацыі выступіў з ананімнай драматызаванай одай «Да свабоды».
Першыя зборнікі вершаў «Лісты Эхо да Нарцыса» (парт.: Cartas de Echo e Narciso, 1821), «Вясна» (парт.: A Primavera, 1822) і іншыя створаны ў духу ідылічнай паэзіі; для паэм «Ноч у замку» (парт.: A Noite do Castello, 1836), «Рэўнасць барда» (парт.: Os Ciúmes do Bardo, 1838), зборнік вершаў «Восень» (парт.: O Outono, 1863) і інш. характэрны рамантычныя рысы. Нягледзячы на прыхільнасць да рамантызму, захоўваў у сваёй творчасці элементы класіцызму і імкнуўся да ідыліі (паэма «Каханне і меланхолія», 1828). У некалькіх паэмах апрацаваў народныя паданні і легенды. Вершам Каштылью ўласцівыя элегічныя матывы, цудоўныя апісанні прыроды.
На працягу некалькіх гадоў Каштылью выпускаў «Revista Universal Lisbonense» («Універсальны лісабонскі часопіс»), які адстойваў традыцыі рамантызму і іділічнай паэзіі XVIII ст.
Ліст Каштылью, які ўсхваляў паэму рамантыка Піньейру Шагаса за адмову ад «злобы дня», выклікаў рэзкі адказ Антэру ды Кентала і паклаў пачатак шматгадовай палеміцы, так званай каімбрскай спрэчцы, у якой паэт выступаў у абарону ўжо састарэлых прынцыпаў рамантычнага мастацтва, супраць рэалізму. У 1870 годзе атрымаў тытул віконта ды Каштылью.
Зноскі
- ↑ а б Antonio Feliciano de Castilho // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ António Feliciano Castilho // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Itaú Cultural Antonio Feliciano de Castilho // Enciclopédia Itaú Cultural — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Castelo Branco С., Castilho-Alguns, aspectos vivos da sua obra, Lisboa, 1935.
- Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия 1969—1978
- Краткая литературная энциклопедия
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Антонью Фелісьяну ды Каштылью
