Брытанская Індыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Калонія Вялікабрытаніі
Індыйская Імперыя
Indian Empire
Герб Індыі Сцяг Індыі
Герб Індыі Сцяг Індыі
Дэвіз: ««Dieu et mon droit»
(«Бог і маё права»)»
Гімн: «God Save the King»
(«Божа, беражы Караля»)
Брытанская Індыя ў 1909
Брытанская Індыя ў 1909
< 
< 
 >
 >
 >
 >
 >
1858 — 1947

Сталіца Калькута (18581912)
Нью-Дэлі (19121947)
Шымла (летняя сталіца)
Мова(ы) Англійская, урду, хіндустані
Афіцыйная мова англійская
Рэлігія індуізм, іслам, сікхізм, будызм і хрысціянства
Грашовая адзінка Брытанская індыйская рупія
Плошча
  • 4 917 273 км² (1918)
  • 4 238 773 км² (1938)
Форма кіравання Канстытуцыйная манархія
Імператар
 • 18761901 Вікторыя
 • 19011910 Эдуард VII
 • 19101939 Георг V
 • 1936 Эдуард VIII
 • 19361947 Георг VI
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Брытанская Індыя (англ.: British Raj) — назва брытанскага каланіяльнага ўладання ў Паўднёвай Азіі з сярэдзіны XVIII стагоддзя па 1947 год. Паступова пашыралася, з часам ахапіла тэрыторыі сучасных Індыі, Пакістана і Бангладэш (і да 1937 года — М’янмы). Тэрмінам Брытанская Індыя звычайна называюць ўсю тэрыторыю каланіяльнага валодання, хоць, строга кажучы, ён адносіўся толькі да тых частках субкантынента, якія знаходзіліся пад непасрэдным брытанскім кіраваннем (адміністрацыя спачатку ў форце Уільям, а потым — у Калькуце і Дэлі); акрамя гэтых тэрыторый існавалі т. зв. «Туземныя княствы», якія фармальна знаходзіліся толькі ў васальнай залежнасці ад Кароны.

У 1947 годзе Брытанскай Індыі была прадастаўлена незалежнасць, пасля чаго краіна была падзелена на два дамініёны — Індыю і Пакістан (захоўвалі статус дамініёна да 1950 і 1956 гг. адпаведна). Пакістан, у сваю чаргу, распаўся ў 1971 годзе з утварэннем дзяржавы Бангладэш.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]