Буквіца (кніжная графіка)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ініцыялы (Е-Н) з пражскіх выданняў Скарыны
Буквіца. Мсціслаўскае евангелле. 14 ст.jpg

Бу́квіца, ці ініцыя́л (ад лац.: initialis «пачатковы») — павялічаная загалоўная (пачатковая) літара якога-небудзь раздзела ў тэксце рукапіснай ці друкаванай кнігі.

У рукапісах ініцыялы (т. зв. буквіцы) багата размалёўвалі складаным арнаментам, упрыгожвалі выявамі чалавечых фігур і жывёл, жанравымі сцэнкамі.

З узнікненнем кнігадрукавання ініцыялы рабілі пераважна ў тэхніках гравюры.

На Беларусі першыя буквіцы ўжыты ў рукапісных кнігах XI стагоддзя. У беларускай друкаванай кнізе ўпершыню буквіцы ў тэхніцы ксілаграфіі выкарыстаны ў выданнях Ф. Скарыны ў пачатку XVI стагоддзя.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]