Вадзім Францавіч Гігін

Вадзім Францавіч Гігін
Вадзім Францавіч Гігін
Дата нараджэння	21 кастрычніка 1977 (46 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Род дзейнасці	гісторык, публіцыст, прапагандыст
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	БДУ;
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ;
Навуковы кіраўнік	Мікалай Сцяфанавіч Сташкевіч
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вадзі́м Фра́нцавіч Гі́гін (нар. 21 кастрычніка 1977, Мінск) — беларускі гісторык і публіцыст. Кандыдат гістарычных навук (2003). Прыхільнік ідэалогіі заходнерусізму, прапагандыст рэжыму Лукашэнкі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 21 кастрычніка 1977 года ў Мінску, скончыў мінскую школу № 211. Скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Вучыўся ў аспірантуры Рэспубліканскага інстытута вышэйшай школы БДУ, дзе ў 2003 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Фарміраванне аднапартыйнай сістэмы ў Беларусі (1917—1925 гг.)» (кіраўнік — Мікалай Сташкевіч).

Выбіраўся сакратаром Мінскага гарадскога камітэта БРСМ, з 2006 года — ягоны кіраўнік. З 2008 па 2016 гады галоўны рэдактар часопіса «Беларуская думка», які выдаецца Адміністрацыяй Прэзідэнта. У 2016—2021 гадах быў дэканам факультэта філасофіі і сацыяльных навук БДУ. У верасні 2021 года абраны старшынёй праўлення Рэспубліканскага дзяржаўна-грамадскага аб’яднання «Беларускае таварыства „Веды“»^[1].

У чэрвені 2023 года быў прызначаны дырэктарам Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі^[2]. З 2024 года дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 8-га склікання.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

З 2001 года займаецца выкладчыцкай дзейнасцю. Выкладаў у Акадэміі МУС, Камандна-інжынерным інстытуце, Беларускім дзяржаўным універсітэце і Акадэміі кіравання. Стваральнік шэрагу тэлевізійных праграм, фільмаў. Выступае як публіцыст^[3]. Вядомы як прыхільнік заходнерусізму.

Міжнародныя санкцыі[правіць | правіць зыходнік]

Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2010 года, 2 лютага 2011 года быў унесены ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС^[4]. Галоўны рэдактар «Беларускай думкі» ў рашэнні Еўрапейскага савета ад 15 кастрычніка 2012 года быў названы адным з самых уплывовых дзеячаў на ніве прапаганды ў Беларусі, які падтрымаў і апраўдаў рэпрэсіі супраць дэмакратычнай апазіцыі і грамадзянскай супольнасці, якія сістэматычна асвятляюцца ў негатыўнай і зневажальнай форме з выкарыстаннем фальсіфікаванай інфармацыі^[5].

У кастрычніку 2022 года санкцыі супраць Гігіна ўвяла Украіна^[6]. У жніўні 2023 года Гігін зноў патрапіў пад санкцыі Еўрапейскага саюза^[7]. У тым жа месяцы да гэтых санкцый далучыліся Швейцарыя, Паўночная Македонія, Чарнагорыя, Албанія, Украіна, Боснія і Герцагавіна, Ісландыя, Ліхтэнштэйн і Нарвегія^[8].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медаль Францыска Скарыны (2012);
Медаль «За працоўныя заслугі» (2021)^[9].

Зноскі

↑ Nashaniva.com
↑ Вадима Гигина отправили в библиотеку (руск.)(недаступная спасылка). Народная Воля (6 чэрвеня 2023). Архівавана з першакрыніцы 19 чэрвеня 2023. Праверана 19 чэрвеня 2023.
↑ Гигин В. Ф. (нявызн.). Нацыянальная бібліятэка Беларусі.
↑ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС (бел.). Наша Ніва (11 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2017.
↑ .Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus, EUR-Lex (англ.) (бел., 2012
↑ Гігін Вадим Францевич (укр.). Національне агентство з питань запобігання корупції.
↑ Сталі вядомыя тры юрыдычныя асобы з Беларусі і 38 фізічных асоб, якія патрапілі пад новыя санкцыі Еўрасаюза (нявызн.). Наша Ніва (3 жніўня 2023).
↑ Яшчэ восем краін далучыліся да новага пакета санкцый ЕС у дачыненні да рэжыму Лукашэнкі (нявызн.). Наша Ніва (3 жніўня 2023).
↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 17 верасня 2021 г. № 351 «Аб узнагароджанні»

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Публікацыі Архівавана 30 жніўня 2013. на сайце Западная Русь
Блог на сайце БЕЛТА

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Глёкина А. О работе, о жизни и не только (интервью с Вадимом Гигиным) Архівавана 14 лістапада 2013. // Зеркало: периодическое издание. — Минск: Академия управления при президенте Республики Беларусь, 2008, апрель. — № 6 (86). — С. 8-9

[1] Nashaniva.com

[2] Вадима Гигина отправили в библиотеку (руск.)(недаступная спасылка). Народная Воля (6 чэрвеня 2023). Архівавана з першакрыніцы 19 чэрвеня 2023. Праверана 19 чэрвеня 2023.

[3] Гигин В. Ф. (нявызн.). Нацыянальная бібліятэка Беларусі.

[4] Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС (бел.). Наша Ніва (11 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2017.

[EU2012-5] .Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus, EUR-Lex (англ.) (бел., 2012

[6] Гігін Вадим Францевич (укр.). Національне агентство з питань запобігання корупції.

[7] Сталі вядомыя тры юрыдычныя асобы з Беларусі і 38 фізічных асоб, якія патрапілі пад новыя санкцыі Еўрасаюза (нявызн.). Наша Ніва (3 жніўня 2023).

[8] Яшчэ восем краін далучыліся да новага пакета санкцый ЕС у дачыненні да рэжыму Лукашэнкі (нявызн.). Наша Ніва (3 жніўня 2023).

[9] Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 17 верасня 2021 г. № 351 «Аб узнагароджанні»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]