Вайсковая авіяцыя

Баявыя самалёты розных пакаленняў вайсковай авіяцыї: A-10 Thunderbolt II, F-86 Sabre, P-38 Lightning і P-51 Mustang выконваюць палёт на авіяшоў на авіабазе Лэнглі, Вірджынія, США

Вайсковая авіяцыя — разнавіднасць авіяцыї, якая змяшчае розныя віды самалётаў, верталётаў і іншых лятальных апаратаў, з мэтай вядзення вайсковых дзеянняў у паветранай прасторы.

Тэрмін «вайсковая авіяцыя» у шэрагу краін ідэнтычны паняццю Ваенна-паветраныя сілы. На ўзбраенні авіяцыйных часцей знаходзяцца:

самалёты (пілатаваныя і беспілотныя; палубныя і наземнага базавання)
гідрасамалёты
верталёты.

Аснову баявой моцы вайсковай авіяцыі складаюць звышгукавыя ўсепагодныя самалёты, аснащаныя разнастайным бомбавым і ракетна-артылерыйскім узбраеннем, здольныя ўшчэнціць на далёкіх адлегласцях цэлі як ядзернымі, так і звычайнымі сродкамі.

У залежнасці ад прызначэння і падпарадкавання вайсковая авіяцыя ў большасці краін дзеліцца на віды:

армейская,
франтавая (тактычная),
далёкая (стратэгічная),
супрацьпаветранай абороны,
авіяцыя ваенна-марскога флоту (берагавая, карабельная, палубная)
ваенна-транспартная авіяцыя.

Залежна ад баявых задач і характару дзеянняў вайсковая авіяцыя дзеліцца на роды:

бамбардзіровачная (ракетаносная),
знішчальна-бамбардзіровачная,
знішчальная,
штурмавая,
выведвальная,
супрацькарабельная,
мінна-тарпедная,
транспартная]],
спецыяльная (адмысловая) і дапаможная.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Советская военная энциклопедия «А—БЮРО» // = / Маршал Советского Союза А. А. ГРЕЧКО — председатель. — М. : Воениздат, 1976. — Т. 1. — С. 45-55. — ISBN 00101-030. (рос.)
(англ.) Aviation History. New York: Primedia Special Interest Publications, 1996.
(англ.) Gross, Charles Joseph. American Military Aviation: The Indispensable Arm. College Station Texas A&M University Press, 2002.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]