Варыяцыя (статыстыка)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Варыя́цыя (англ.: Statistical dispersion, variability, scatter, spread; руск.: Вариация) паказвае на колькі расцягваецца або сціскаецца размеркаванне (тэарэтычна або ў рэальнай выбарцы). Прыкладамі мер варыяцыі з’яўляюцца дысперсія, стандартнае адхіленне і міжквантыльны дыяпазон.

Меры варыяцыі[правіць | правіць зыходнік]

Любая мера варыяцыі з’яўляецца неадмоўным рэчаісным лікам,

  • які роўны нулю, калі ўсе даныя з’яўляюцца такімі самымі,
  • які большы за нуль тым больш, чым больш даныя становяцца разнастайнымі.

Большасць мер варыяцыі маюць тыя ж самыя адзінкі вымярэння, што і прыкмета вымярэння. Напрыклад, варыяцыя вымярэнняў масы ў выбарцы часцей будзе вызначацца як і маса ў кілаграмах; калі прыкмета вымяраецца ў метрах, то і меры варыяцыі будуць у метрах. Сярод мер варыяцыі вылучаюць:

Гэтыя меры выкарыстоўваюцца разам з фактарамі маштабу  (англ.) для ацэнкі параметраў маштабу  (англ.). Так сама вылучаюць меры варыяцыі, якія не залежаць ад невялікай колькасці выбрасаў  (руск.) (англ.: Outlier): Інтэркварцільны размах і абсалютнае адхіленне моды.

Сярод мер варыяцыі вылучаюць тыя, якія не маюць адзінак вымярэння, нават калі вымераная прыкмета мае адзінкі вымярэння:

Дадаткова могуць ужывацца дысперсія выпадковай велічыні (англ.: Variance).