Гематурыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гематурыя
Гематурыя пры мікраскапіі.
Гематурыя пры мікраскапіі.
МКХ-10 N02.02., R31.31.
МКХ-9 599.7599.7, 791.2791.2
DiseasesDB 19635
MedlinePlus 003138
eMedicine ped/951 
MeSH D006417
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гематурыя (лац.: haematuria ад стар.-грэч.: αἷμα — «кроў» і οὖρον — «мача») — медыцынскі тэрмін, які абазначае наяўнасць крыві ў мачы звыш велічынь, якія складаюць фізіялагічную норму. Адзін з найбольш тыповых сімптомаў пашкоджання нырак і мачавыводных шляхоў, які сустракаецца пры шырокім разнастайнасці захворванняў.

У асадку нармальнай мачы эрытрацыты адсутнічаюць або выяўляюцца ў колькасці не больш 1-2 клетак ва ўсіх палях гледжання пры мікраскапічным даследаванні.

Наяўнасць крыві ў мачы, якая суправаджаецца прыкметным на вока яе пачырваненнем, пазначаецца тэрмінам макрагематурыя, у адрозненне ад мікрагематурыі, якая можа быць выяўленая толькі пры мікраскапічным даследаванні мачы.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]