Генрых I Фландрскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Генрых I Фландрскі
фр.: Henri de Flandre, Henri de Hainaut
Партрэт са зборніка біяграфій Promptuarii Iconum Insigniorum (1553)
Партрэт са зборніка біяграфій
Promptuarii Iconum Insigniorum (1553)
Сцяг2-і Імператар Лацінскай Імперыі
1206 — 1216
Папярэднік Балдуін I Фландрскі
Пераемнік П'ер II дэ Куртэнэ

Нараджэнне 1174[1][2][…]
Смерць 11 чэрвеня 1216(1216-06-11)[3] ці 1216
Род Фландрскі дом, галіна Эно
Бацька Бадуэн V дэ Эно[4]
Маці Маргарыта I Эльзаская[4]
Жонка Агнеса Манферацкая[d] і Марыя Балгарская[d]
Дзеці няма
Веравызнанне хрысціянства
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генрых I Фландрскі (фр.: Henri de Flandre, Henri de Hainaut; каля 1174 — 1216) — імператар Лацінскай імперыі з 1206 года. Трэці сын Бадуэна (Балдуіна) V, графа Эно, і Маргарыты I, графіні Фландрыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Удзельнічаў у Чацвёртым крыжовым паходзе і ў 1206 годзе атрымаў у спадчыну ад свайго брата Балдуіна I прастол Лацінскай імперыі. Вылучаўся розумам і адвагай.

Паспяхова ваяваў з балгарамі і з нікейскім імператарам Феадорам Ласкарысам пакуль не заключыў з апошнім мірны дагавор.

Ажаніўся з дачкой Баніфацыя Манферацкага. Як мяркуюць, памёр ад яду.

Зноскі

  1. Henricus // opac.vatlib.it
  2. Enric I de Constantinoble // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  3. Henry of Hainault // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б Lundy D. R. The Peerage