Дуэра
| Дуэра | |
|---|---|
| ісп. Duero, парт. Douro | |
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 897 км |
| Басейн | 97 290 км² |
| Расход вады | 675 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | Picos de Urbión[d] |
| • Вышыня | 2160 м |
| • Каардынаты | 41°59′00″ пн. ш. 2°54′00″ з. д.HGЯO |
| Вусце | Атлантычны акіян |
| • Каардынаты | 41°08′ пн. ш. 8°40′ з. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Атлантычны акіян |
|
|
|
| Краіна | |
.png) |
|
   |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Дуэра (ісп.: Duero), Дору (парт.: Douro), Дурый (лац.: Durius) — рака, якая бярэ пачатак на тэрыторыі Іспаніі і ўпадае ў Атлантычны акіян ў Партугаліі. Адна з найбуйнейшых рэк Пірэнейскага паўвострава, агульная працягласць — 897 км. Прытокі: Пісуэрга.
Дуэра працякае ў Іспаніі па тэрыторыі правінцый Сорыя, Бургас, Вальядалід, Самора і Саламанка. Перасякае мяжу ў раёне Міранда-ду-Дору і далей працякае па тэрыторыі Партугаліі пад назвай Дору. Падвойная назва ракі, як правіла, адлюстроўваецца на геаграфічных картах.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).