Левіяфан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Знішчэнне Левіяфана. Гравюра Г.Дарэ

Левіяфан — у біблейская міфалогіі вялізная марская пачвара ў выглядзе кракадзіла, змея ці цмока, здольная ўскіпяціць увесь акіян. У Бібліі (Старым Запавеце) узгадваецца як прыклад (разам з бегемотам) недаступнасці спасціжэння боскага тварэння, або ў якасці варожай Богу магутнай істоты, якая сімвалізуе першабытны хаос, які ён перамагае напачатку светаўтварэння. У пераносным сэнсе — нешта вялізнае і пачварнае.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]