Макс Хоркхаймер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Макс Хоркхаймер
ням.: Max Horkheimer
Дата нараджэння 14 лютага 1895(1895-02-14)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 7 ліпеня 1973(1973-07-07)[3][1][…] (78 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Moses Moritz Horkheimer[d]
Род дзейнасці філосаф, педагог, сацыёлаг, выкладчык універсітэта, літаратурны крытык
Навуковая сфера філасофія, social theory[d] і Асветніцтва
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Hans Cornelius[d]
Вядомыя вучні Юрген Хабермас
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Макс Хоркхаймер (злева) і Тэадор Адорна, 1969. Гайдэльберг

Макс Хоркхаймер (ням.: Max Horkheimer; 14 лютага 1895, Штутгарт - 7 ліпеня 1973, Нюрнберг) — нямецкі філосаф і сацыёлаг, адзін з заснавальнікаў Франкфурцкай школы.

Нарадзіўся ў яўрэйскай сям'і ў Штутгарце. У шаснаццацігадовым узросце быў вымушаны пакінуць вучобу, каб пайсці працаваць на заводзе бацькі. Пасля Першай сусветнай вайны вывучае ў Мюнхенскім універсітэце філасофію і псіхалогію, затым пераехаў у Франкфурт-на-Майне, дзе вучыўся ў Іагана Карнеліуса. Там жа сустрэўся з Тэадорам Адорна, даўшы пачатак працяглай дружбе і плённага супрацоўніцтва. У 1925 годзе абараніў дысертацыю, прысвечаную Імануілу Канту.

  1. а б Max Horkheimer // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Max Horkheimer // Frankfurter Personenlexikon — 2014. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Хоркхаймер Макс // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.