Младалатышы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Младалатышы (лат.: jaunlatvieši) — латышскі нацыянальны ліберальны рух, які з'явілася ў 1850-х гадах. Першапачаткова тэрмін выкарыстоўваўся ў зневажальным значэнні балтыйскімі немцамі, адклікаючыся на палітычна-літаратурны рух «Маладая Германія».

Младалатышы выступалі супраць спроб асіміляваць латышскае насельніцтва з немцамі, яны патрабавалі для латышоў роўных правоў з іншымі народамі, заклікалі латышоў развіваць сучасную сельскую гаспадарку і ўласную прамысловасць, імкнуцца да эканамічнай незалежнасці. Младалатышы былі супраць рэштак прыгону і засілля дваранства нямецка-балтыйскага паходжання. Рух спрыяў станаўленню нацыянальнай самасвядомасці латышскага народа, уклаў унёсак у развіццё латышскай літаратурнай мовы і культуры і ў стварэнне нацыянальнай літаратуры. Асноўнымі ідэолагамі руху былі публіцысты Крыш'яніс Валдэмарс, Каспарс Біезбардзіс, паэт Юрыс Алунанс і іншыя.

Рух праіснаваў да 1880-х гадоў. Лічыцца першым «латышскім нацыянальным абуджэннем».

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Валескалн П. И., Очерк развития прогрессивной философской и общественно-политической мысли в Латвии, Рига, 1967, с. 86—103.
  • Кирчанов М. В. Zemnieki, latvieši, pilsoņi: идентичность, национализм и модернизация в Латвии / М. В. Кирчанов. — Воронеж: «Научная книга», 2009. — 204 с. ISBN 978-5-98222-461-3 // http://ejournals.pp.net.ua/_ld/1/135_kirchanavs_book.pdf

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]