Мікалай Міхайлавіч Карамзін

Мікалай Карамзін
руск.: Николай Михайлович Карамзин
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	А. Б. В.
Дата нараджэння	1 (12) снежня 1766[…] ці 12 снежня 1766(1766-12-12)
Месца нараджэння	Карамзінка[d], Сімбірскі павет[d], Расійская імперыя
Дата смерці	22 мая (3 чэрвеня) 1826[…] (59 гадоў) ці 3 чэрвеня 1826(1826-06-03) (59 гадоў)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Пахаванне	Ціхвінскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Жонка	Кацярына Андрэеўна Карамзіна[d]
Дзеці	Кацярына Мікалаеўна Мяшчэрская[d], Аляксандр Мікалаевіч Карамзін[d], Андрэй Мікалаевіч Карамзін[d], Sofya Karamzina[d], Vladimir Karamzin[d] і Elizaveta Nikolaevna Karamzina‎[d]
Альма-матар	Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	мовазнавец, паэт, гісторык, пісьменнік, перакладчык, крытык, журналіст, празаік, публіцыст
Гады творчасці	1781—1826
Кірунак	сентыменталізм
Жанр	паэзія
Мова твораў	руская
Дэбют	«Дзіцячае чытанне» — першы рускі часопіс для дзяцей
Грамадская дзейнасць
Член у	Пецярбургская акадэмія навук
Прэміі	ганаровы член Пецярбургскай Акадэміі навук (1818)
Узнагароды	Ордэн Святой Ганны I ступені Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Міха́йлавіч Карамзі́н (12 снежня 1766, в. Міхайлаўка, Бузлукскі павет, Казанская губерня (паводле іншых дадзеных — вёска Знаменскае, Сімбірскі павет, Казанская губерня) — 3 чэрвеня 1826, Санкт-Пецярбург) — расійскі гісторык, публіцыст, празаік, паэт і стацкі саветнік.

Біяграфія

У 1783—1784 гадах на вайсковай службе. Выдаваў альманахі, часопісы. Яскравы прадстаўнік расійскага сентыменталізму. У гістарычных працах адмаўляў дэспатыю, прыхільнік рэспубліканскага ладу. Абапіраючыся на старажытныя крыніцы, творы В. Тацішчава і М. Шчарбатава напісаў «Гісторыю дзяржавы Расійскай» (т. 1—12, 1816—1829).

Гісторыю Беларусі разглядаў у кантэксце расійскай дзяржаўнасці. Даў адметныя характарыстыкі старажытных дзяржаўных дзеячаў (Усяслава Полацкага, Гедзіміна, Альгерда і інш.). У «Дадатках» да «Гісторыі…» выкарыстаў шмат выпісак са страчаных пазней пісьмовых крыніц.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. — ISBN 985-6302-33-1.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікалай Міхайлавіч Карамзін
• Карамзін Мікалай Міхайлавіч. Дзейнасць, кнігі Архівавана 19 верасня 2012.
• Бедная Ліза. Карамзін М. М. Архівавана 7 верасня 2009.
• Помнік М. М. Карамзіну ў сядзібе Астаф’ева Архівавана 22 сакавіка 2016.
• Карамзін у Астаф’ева Архівавана 24 чэрвеня 2013.
• «Гісторыя дзяржавы Расійскага» М. Карамзіна ў гісторыі і культуры Расіі Архівавана 6 сакавіка 2016.