Мікалай Міхайлавіч Селяшчук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Міхайлавіч Селяшчук
Дата нараджэння 4 жніўня 1947(1947-08-04)
Месца нараджэння
Дата смерці 25 верасня 1996(1996-09-25) (49 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, экслібрысіст, графік
Вучоба
Вядомыя працы «Анжэла» (Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь)
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь

Мікалай Міхайлавіч Селяшчук (4 жніўня 1947, в. Велікарыта, Маларыцкі раён — 25 верасня 1996, Італія) — беларускі мастак.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў мастацкай студыі ў Брэсце пад кіраўніцтвам П. А. Данеліі, Мінскім мастацкім вучылішчы (1965—1970, аддзяленне жывапісу). Пасля службы ў Савецкай арміі, скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1970—1976, кафедра графікі) у П. К. Любамудрава, В. П. Шаранговіча. Член Беларускага саюза мастакоў (з 1977).

Патануў у Тырэнскім моры падчас паездкі ў Італію. Пахаваны на могілках у Камяніцы-Жыравецкай.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Працаваў у станковай і кніжнай графіцы, станковым жывапісе, жывапісе і экслібрысе.

Першыя гады творчасці прысвечаныя графіцы, М. Селяшчук стварыў вялікую колькасць станковых работ і кніжных ілюстрацый. У 1980-я г. выйшлі аформленыя ім дзіцячыя кнігі: зборнік народных казак «Бацькаў дар», асобнае выданне казкі «Прагны багацей», кніга вершаў Р. Барадуліна «Індыкала-Кудыкала». Значнай працай М. Селяшчука гэтага кірунку стала афармленне паэмы Я. Коласа «Сымон-музыка» (1990). М. Селяшчук таксама аздобіў кнігі паэзіі «Слухаю сэрца», «Такое кароткае лета» Р. Баравіковай, «Пара любові і жалю» Я. Янішчыц, «Усміхніся мне» Я. Сіпакова, «Скарб» З. Бядулі і інш.

Адметнымі рысамі стылістыкі жывапісных кампазіцый аўтара з’яўляюцца разгорнутая апавядальная алегорыя, ёмістая метафара, сімволіка. М. Селяшчук імкнуўся да стварэння вобразаў-ідэй, а яго карціны, па словах крытыкаў, нагадваюць тэатр. Мастак выкарыстоўваў элементы сюррэалізму, фантасмагорыю і гратэск. Кніжная графіка мастака насычана дэкаратыўнымі дэталямі, фантастычнымі выявамі, прадметамі побыту і адзення.

Удзельнічаў у выстаўках з 1966 года. У канцы 1970 — пачатку 1980-х гадоў актыўна выстаўляў жывапісныя працы. У 1987 г. у Гродна адбылася персанальная выстаўка. Творы экспанаваліся ў Расіі, Літве, Эстоніі, Азербайджане, Венгрыі, Польшчы, Балгарыі, Чэхіі, Славакіі, Італіі, Канадзе, ЗША, Грэцыі, Іспаніі, Інданезіі, Бельгіі, Францыі, Шры-Ланке, Японіі, Фінляндыі, Германіі, Англіі, Партугаліі.

У верасні 2012 года, да 65-годдзя з дня нараджэння мастака, яго творы былі паказаны на персанальнай выстаўцы «Мікалай Селяшчук (1947–1996). Паміж святлом і ценем», Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь.

Жывапіс і графіка М. Селяшчука захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва Беларусі, калекцыі Беларускага саюза мастакоў, Магілеўскага абласнога мастацкага музея імя П. В. Масленікава, Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі ў Маскве, Музеі сучаснага мастацтва Экватарыяльнай Гвінеі, Галерэі Костакі ў Афінах (Грэцыя), Галерэі Хагельстам у Хельсінкі (Фінляндыя), Салоне Світа Капланскага ў Таронта (Канада), Гандлёва-прамысловым цэнтры Мінеапаліса (ЗША), у Музеі сучаснага рускага мастацтва ў Нью-Джэрсі (ЗША) і інш., а таксама прыватных калекцыях Беларусі, Грэцыі, Францыі, Фінляндыі, Канады, ЗША, Ізраіля, Літвы, Чэхіі, Славакіі, Расіі, Германіі.

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1992) за серыю графічных лістоў «Святы» («Каляды», «Гуканне вясны», «Вербніца»), цыкл карцін «Мая Беларусь», ілюстрацыі да кніг «Сымон-музыка» Я. Коласа і «Сказки белорусских писателей»). Узнагароджаны 18 дыпломамі і прэміямі рэспубліканскіх, усесаюзных і міжнародных конкурсаў кнігі. За малюнкі да казак беларускіх пісьменнікаў узнагароджаны залатым медалём і дыпломам біенале кніжнай ілюстрацыі ў Браціславе (1989).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]