Нацысцкае прывітанне
Нацысцкае прывітанне складалася з ўзняцця правай рукі пад вуглом прыкладна ў 45 градусаў з прамой далонню і воклічам «Heil Hitler!» — «Няхай жыве Гітлер!», «Слава Гітлеру!». Пры прывітанні самога фюрэра, ён звычайна ў трэцяй асобе не называўся, а гаварылася «Heil, mein Führer!» Прывітанне было прынята ў дзяржаўных установах, НСДАП, СС, але таксама шырока выкарыстоўвалася і неафіцыйна.[1]
Згодна нацысцкім ідэолагам, узняцце рукі і ўсклік Heil! было прынята ў старажытных германцаў пры абранні каралёў. Як афіцыйная назва часта выкарыстоўваўся тэрмін «нямецкае прывітанне».[2]
Нацысцкае прывітанне ўжываецца неанацыстамі ў гістарычным або змененым абліччы; як замена для Heil Hitler многімі ўльтраправымі выкарыстоўваецца літараспалучэнне hh альбо лічбы 14/88.
Нацысцкае прывітанне часта блытаюць з «рымскім салютам» — прывітальным жэстам італьянскіх фашыстаў, пазней запазычаным нацыянал-сацыялістамі. Аднак у фашыстаў рука ідзе ад сэрца, у той час як у нацысцкім прывітанні яна ідзе адразу ўверх.[3][4] Італьянскі дыктатар Беніта Мусаліні быў кумірам Адольфа Гітлера. Калі апошні прыйшоў да ўлады ў Германіі, то вельмі многае запазычыў у Італіі. Быў скапіяваны жэст прывітання, але з пэўнымі адрозненнямі.
23 ліпеня 1944, праз тры дні пасля спробы перавароту, у якой удзельнічала шмат вайскоўцаў, нацысцкае прывітанне стала абавязковым у арміі. Да гэтага яно было факультатыўным, і большасць ваенных выкарыстоўвала стандартнае воінскае прывітанне, ужываючы гітлераўскае прывітанне толькі ў адказ на такое ж зварот з боку чыноў партыі ці СС.
Пасля Другой сусветнай ў большасці краін нацысцкае прывітанне і воклічы Heil Hitler! былі забароненыя. У Германіі, згодна з § 86а дзеючага крымінальнага кодэкса, выкарыстанне дадзенага прывітання караецца. У Аўстрыі дзейнічае аналагічны закон. У Расіі ў 2012 годзе разглядаўся законапраект аб увядзенні штрафаў за нацысцкі прывітанне ці за прывітанне[5].
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Evans 2005, p. 184–185.
- ↑ Гісторыя паходжання нацысцкага прывітання
- ↑ Boime 1993, p. 46.
- ↑ Winkler 2009, p. 40, 51.
- ↑ http://izvestia.ru/news/539651
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Allert, Tilman. The Hitler Salute: On the Meaning of a Gesture / Translated by Jefferson Chase. — Picador, 2009. — ISBN 0312428308.
- Boime, Albert. Art in an age of Bonapartism, 1800-1815. — Chicago: University of Chicago Press, 1993. — Vol. 2. — (Social history of modern art).
- Evans, Richard J. The Rize of Nazism // The Coming of the Third Reich. — Penguin Group, 2005. — ISBN 0-14-303469-3.
- Winkler, Martin M. The Roman Salute: Cinema, History, Ideology. — Columbus: Ohio State University Press, 2009. — ISBN 0814208649.
