Падшыпнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Падшыпнікі качэння

Падшыпнік — апора вярчальных дэталей (валоў, восей), якая ўспрымае ад іх нагрузку і забяспечвае свабоднае іх вярчэнне. Шырока выкарыстоўваецца ў машынах, механізмах, прыладах і інш.

Падшыпнік качэння[правіць | правіць зыходнік]

Будова падшыпніка качэння. (1 — знешняе кольца, 2 — шарык, 3 — сепаратар, 4 — дарожка качэння, 5 — унутранае кольца)

Падшыпнікі качэння складаюцца з унутранага і вонкавага кольцаў, цел качэння (шарыкаў ці ролікаў) і сепаратара, які утрымлівае целы качэння на пэўнай адлегласці адно ад аднаго Целы качэння верцяцца паміж паверхняй дэталі (вала) і апоры, значна зніжаюць трэнне. Бываюць шарыкавыя і ролікавыя (цыліндрычныя, канічныя, сферычныя, сфераканічныя); адна-, двух- і шматрадныя; радыяльныя, радыяльна-ўпорныя, упорныя (падпятнікі), розных памераў і класаў дакладнасці.

Каб зменшыць трэнне, знос і награванне падшыпнікі змазваюць змазачнымі матэрыяламі.

Падшыпнік слізгання[правіць | правіць зыходнік]

У падшыпніку слізгання цапфа вала слізгае непасрэдна па апорнай паверхні, якая бывае цыліндрычнай, канічнай ці шаравой формы. Такія падшыпнікі працуюць ва ўмовах паўвадкаснага і вадкаснага трэння. Звычайна гэты падшыпнік — адтуліна з нераздымнай утулкай (ці з двума паўцыліндрычнымі раздымнымі ўкладышамі) з антыфрыкцыйнага матэрыялу, у якой размешчаны вярчальны вал.

Пры вырабе такіх падшыпнікаў выкарыстоўваецца бабіт[1].

Гідрастатычны падшыпнік[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Химический словарь школьника / Б. Н. Кочергин, Л. Я. Горностаева, В. М. Макаревский, О. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 1990. — 255 с. — 75 000 экз. — ISBN 5-341-00127-3. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]