Палітычная рэакцыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Рэакцыя ў палітыцы ці палітычная рэакцыя — грамадскі рух, які накіраваны рэзка процілегла адносна папярэдняга ці сучаснага грамадскага ладу, калі такі лад лічыцца найбольш прагрэсіўным. Рэакцыяй таксама завецца рух за захаванне і ўмацаванне існых парадкаў і падаўленне любых рэвалюцыйных ці апазіцыйных сіл.

Рэакцыяй звычайна пазначаюцца не ліберальныя ці радыкальныя цячэнні, а толькі цячэнні вельмі кансерватыўныя (часта рэлігійна-фундаменталісцкія, клерыкальныя, феадальныя, манархісцкія і да т.п.), якія імкнуцца аднавіць грамадскія інстытуты, які даўно аджылі сваё (рабства, прыгоннае права, інквізіцыю, панаванне царквы над дзяржавай, сакрэтны суд, суд без удзелу народнага элемента, урадавую апеку над літаратурай, мастацтвам і сродкамі масавай інфармацыі ў форме цэнзуры, засілле спецслужбаў і г.д.). Рэакцыя не абавязкова з'яўляецца рухам у бок, адваротны папярэдняму; яна можа быць проста рухам вельмі кансерватыўным; далейшым развіццём папярэдняга, больш умеранага кансерватыўнага руху.

Рэакцыйная дзейнасць урада часта з'яўляецца адлюстраваннем рэакцыйнага настрою ў грамадстве, у такіх выпадках гэты настрой выражаецца пануючай плыняй у літаратуры (асабліва вядомая рэакцыйная літаратура Францыі — Шатабрыян і інш.). Тыповай рэакцыйнай партыяй з'яўляліся манархісты ў Францыі.

Партыі, якая б сама прыняла назву рэакцыйнай як тэхнічную, ніколі не існавала.

Прыклады рэакцыйных эпох:

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]