Правілы Кірхгофа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Электрадынаміка
Электрычнасць · Магнетызм

Правілы Кірхгофа (часта, у літаратуры, называюцца не зусім карэктна Законы Кірхгофа) — суадносіны паміж токамі і напружаннямі ў разгалінаваных электрычных ланцугах пастаяннага ці квазістацыянарнага току. Вынікаюць з зараду захавання закону і энергіі заахавання закону для электрычных ланцугоў. Дазваляюць разлічваць складаныя электрычныя ланцугі, напрыклад, вызначыць сілу току і напружанне на любым участку ланцуга па зададзеных супраціўленнях участкаў і ўключаных у іх электрарухаючых сіл (ЭРС).

Устаноўлены Г. Р. Кірхгофам у 1847 годзе.

Першае правіла[правіць | правіць зыходнік]

Алгебраічная сума токаў, якія збягаюцца ў пункце разгалінавання праваднікоў (вузле), роўная нулю. Токі, якія ўваходзяць у вузел, лічацца дадатнымі, якія выходзяць — адмоўнымі:

Другое правіла[правіць | правіць зыходнік]

У любым замкнутым контуры, вылучаным у складаным электрычным ланцугу, алгебраічная сума падзенняў напружанняў на асобных участках контура роўная алгебраічнай суме ЭРС, уключаных у контур.

для пастаянных напружанняў
для пераменых напружанняў

Асаблівасці складання ўраўненняў для разліку токаў і напружанняў[правіць | правіць зыходнік]

Пры разліках напрамкі току і ЭРС лічацца дадатнымі, калі напрамак току супадае з напрамкам абходу контура, а ЭРС павялічвае патэнцыял у напрамку абходу.

Пры складанні ўраўненняў напрамкі току можна задаваць адвольна і, калі пры іх рашэнні для якога-небудзь току атрымана адмоўнае значэнне, гэта азначае, што яго напрамак процілеглы выбранаму.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0144-3.
  • Кошкин Н. И., Ширкевич М. Г. Справочник по элементарной физике. — М.: Издательство «Наука», 1972. — 256 стр. с ил.